395
„kan zonder bezwaar, telkenmale eene merrie aan den hengst geven,
„wanneer hij gereed is haar te voldoen; wanneer de omstandig
heden zulks meebrengen, twee, drie of vier malen op een dag en den
„volgenden dag evenzoo, doch daarna behoeft hij rust. Zoodra echter
„de hengst traag wordt in het vervullen zijner functiën, houde men op,
„hem te laten dekken, ten einde uitputting en onmacht te voorkomen."
Men onderscheidt twee soorten van dekken en wel het dekken in
vrijheid en het dekken onder toezicht.
De eerste wijze komt voor in de wilde stoeterijen, in de weide
enz. Daar zulks dan alleen plaats heeft, wanneer hengst en merrie er
aandrang toe gevoelen, ligt het voor de hand, dat deze dekking in
den regel vruchtbaar is. Er zijn echter zoovele nadeelen aan ver
bonden, dat men de dekking onder toezicht verkiest; hierbij toch
kan men de paring geheel regelen, het aantal sprongen beperken in
verband met kracht en ouderdom enz. enz.
Men kieze hiertoe een eenzame plaats uit, verwijderd van alle
geraas en met niets in de nabijheid, wat de aandacht van den hengst
te veel trekt, daar het meermalen voorkomt, dat zelfs een energieke
dekhengst door afleiding zijne verplichtingen vergeet en niet tot dekken
kan worden gebracht.
Het terrein moet hard en niet glad zijn, ten einde den hengst een
steunpunt te geven. Wenschelijk is het, een gedeelte horizontaal en
een ander gedeelte hellend te maken, ten einde zoo noodig te gemoet te
kunnen komen in verschil van hoogte. Bij gelijke hoogte van hengst en
merrie gebruike men het horizontale gedeelte, bij verschil in hoogte
het hellend gedeelte met dien verstande, dat men de kleinste op
het hoogste gedeelte plaatst.
De merrie wordt ter plaatse gebracht opgetrenst of aan een kaptoom.
Aldaar worden, om haar het achteruitslaan te beletten, aan de achter-
beenen kluisters gedaan, waarvan lederen riemen loopen naar een
soort van haam, welke langer of korter gegespt kunnen worden
naar behoefte. Vervolgens rolt men een riem om den staart, ten
einde de haren bij elkander te houden en den staart naar de rechter
zijde van het lichaam te trekken; het vrije einde van dezen riem
loopt ook naar het haam en wordt door een helper vastgehouden.
