409 Ons „Voorschrift op den Velddienst" bijv. elimineert den inland- schen vijand nagenoeg geheel. Tiet is een niet altijd geheel juist voorschrift voor het optreden in ons Indisch terrein tegenover een gelijk bewapenden, Europeeschen tegenstander; hier en daar slechts wordt met een enkel woord gezegd, dat en somtijds ook hoe tegen over een inlandschen vijand anders te werk moet worden gegaan. Wat is daarvan het gevolg in de praktijk? Eenige weinige korps en compagnies (eskadrons-batterij) com mandanten uitzonderende, welke de zaak volkomen juist opvatten, alsmede enkele anderen, die trachten iets in de goede richting te doen, ziet men over het algemeen de officieren, door gebrek aan goede inzichten omtrent de tactische beginselen, die het optreden tegenover den inlandschen vijand beheerschen, nagenoeg slaafs het voorschrift, d. w. z. een voorschrift gegrond op een gelijk bewapen den, Europeeschen vijand, toepassen. Dat dit nadeelig werkt op de oefening van den troep en het daartoe behoorende kader, ligt voor de hand, maar nog veel nadeeliger is de invloed op de jonge officieren, die van af den eersten dag van hun optreden in Indië in een verkeerde richting geleid worden. Hun theoretische kennis van de grondbeginselen der tactiek is te gering om hen voor de nadeelige gevolgen dier verkeerde verdere opleiding te vrijwaren. Bovendien is het in Nederland genoten tac tische onderwijs nagenoeg geheel op Europeesche toestanden gegrond en vinden de Indische officieren-leeraren, die in deze een andere richting voorstaan, bij de onderwijs autoriteiten in Nederland lang niet altijd de gewenschte medewerking. En de andere officieren, zij blijven, met uitzondering van de weinigen, die tengevolge eener bestudeering der krijgsgeschiedenis of van de te velde opgedane ondervinding tot andere inzichten komen, voortgaan op den eenmaal betreden minder juisten weg. Zij leiden de oefeningen volgens hun inzichten; de begane fouten spreken niet tot hen en strekken evenmin tot leering van hun ondergeschikten. Al dadelijk zal men mij tegenvoeren, maar te velde, daar wreken de fouten, begaan door een onjuist tactisch optreden, zich toch onmid dellijk. Zeer zeker in de meeste gevallen wel, maar lezer, misschien zult ge het met mij eens zijn, dat, hoe nadeelig de gevolgen dier

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1896 | | pagina 434