128
evenals in de werkelijkheid iedere fout van uit de batterij begaan,
zich straft in de schietuitkomsten.
De springende granaat bootst men het best na door het vervaardigen
van een papieren kardoes van 5 m M. dikte, (lading 0.1 k.G.) welke
van boven en onder sterk is dichtgeworgd. Op zijde moet zich
daarin een zundgat bevinden, gesloten met een linnen verkapsel. De
kardoes wordt aan een piketpaal opgehangen, waardoor een wrijvings
pijpje is gestoken, zoodanig, dat het pijpje juist door het zundgat
(dat men eerst moet ontkappen) heen wordt gestoken. De kardoes
hangt dan 0,5 M. boven den grond. Op het paaltje zet men een
plat ijzeren bakje van 2 d. M. in het vierkant, gevuld met aarde,
dat door een kettinkje of wel met een paar armen van ijzerdraad
aan den piketpaal is bevestigd. Een lang aftrektouw dient om het
pijpje te doen ontbranden.
Wordt nu het signaal „vuur" van uit de batterij vernomen, dan
wordt het pijpje afgetrokken, de kardoes ontploft en slaat het bakje
met aarde omhoog en naar achteren (waartoe het aan de achterzijde
met veel speling is bevestigd). Hierdoor ziet men van uit de batterij
een rookwolk, die zich in den vorm van een bal uitbreidt en vrij
spoedig verdwijnt, terwijl de opstuivende aarde ons het beeld van
den aanslag geeft.
Om het G. K. vuur na te bootsen, wordt de zaak iets samenge-
stelder. Daartoe kan men bamboezen staken bezigen, die vóór en
achter het doel worden opgesteld en aan de bovenzijde zijn voorzien
van een katrolletje, waardoor een loodlijn loopt. Aan het touw is
verder een messingen haak bevestigd om de kardoes op te hangen
benevens een stuk ijzer of lood als ballast. De bamboe is nog door
middel van streepen verdeeld in afstanden van 2 M waarbij met
verf de betrekkelijke cjjfers zijn gesteld. Tot zoover de eigenlijke
hijschtoestel voor de seinkardoezen Deze laatste komen in gedaante
overeen met die voor G.- vuur, doch hebben slechts 13 gram spring
lading en zijn aan het eene einde voorzien van een lus en aan het
andere van een eind Bickfordkoord lang 4 c. M. Dit koord dient
als ontstekingsmiddel en heeft in dat opzicht veel voor boven de
gezwinde lont, daar de geregelde voortbranding er van (1 c. M. in
de secunde) steeds is gewaarborgd. Het komt er nu nog vooral
