"V -A. 3R, I Een triomf voor de kookscholen. Wij hebben medegedeeld, dat aan de Amsterdamsdie Huishoudschool cursussen werden gehouden voor scheepskoks bij de marine en voor koks bij het leger, en ook dat Mej. Meijboom, de directrice dezer school, aan de keukens in de kazerne van het regiment grenadiers en jagers een bezoek had gebracht. Thans blijkt uit een onderhoud, dat een redacteur van het Alg. Handelsblad met Mej. Meijboom had, welken invloed hare bemoeiingen voor de voeding van den soldaat gehad hebben. Sedert 1 November 1896 krijgen de soldaten 's morgens boter bij hun brood, en dit is te danken aan mej. Meijboom. Ziehier wat zij daaromtrent aan haren interviewer meedeelde: Er werd in de kazernes erg geklaagd over de voeding van soldaten en onderofficieren. In de Tweede Kamer is voor een jaar de vraag gedaan, of men niet den soldaten 's morgens op hun brood boter kon geven, waarop door den minister werd geantwoord, dat dit schatten geld zou kosten. Ik heb hier toen met de intendance uitgerekend, of de soldaat, met behoud van voldoende voeding, de boter toch zou kunnen krijgen en wij kwamen tot de slotsom, dat het zeer wel mogelijk was. Het gevolg is geweest, dat sedert 1 November jl. de soldaten overal in het land 's morgens boter op hun brood krijgen. En echte boter; want van margarine wilde men aan Oorlog niets weten. Het was mij gebleken, dat de militairen bij hun eten te veel vet kregen. Bovendien werd het vleesch vroeger in de soep gekookt; thans wordt dit slechts met een gedeelte gedaan en het overige 's middags gebraden, zoodat de soldaat nu ook jus bij zijn eten krijgt, wat vroeger nooit het geval was. Aardappelen werden er in veel te groote hoeveelheden gegeven; in gestoofden pot krijgen de soldaten nu aardappelen en rijst, wat een veel degelijker voedsel is en hun beter bevalt. Daarbij komt, dat de aardappelen vroeger veel te dik geschild werden en er dus te veel werd weggegooid; de groenten werden onoordeelkundig behandeld; het brood was niet goed verdeeld. Thans krijgen de soldaten geen stukken kommies meer, maar door de intendance in den Haag uit-

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1897 | | pagina 161