13 die onze troepenmacht over vele versterkingen of posten verspreidt en dus versnippert, ons evenmin de pacificatie van het gewest kan bezorgen. Zoodanige optreding brengt ten spoedigste aaneensluiting bij den vijand, die, geholpen door de anarchie, welke sinds jaren in dit land heerscht, in vele fractiën verdeeld was. Alleen eene zeer sterke, offensief optredende troepenmacht, die na de te leveren ge vechten niet naar onze geconcentreerde stelling terugkeert, maar het veroverde gebied blijft bezetten, doch zoodanig, dat wij ook daarna nog het initiatief kunnen behouden, kan zoodanigen vijand onder den voet krijgen. Zoodanige troepenmacht was en is thans ook niet voor geruimen tijd bijeen te houden. Eene offensieve optreding in Atjeh onder de omstandigheden, waarin het leger sedert jaren ver keerde, zou aldaar den guerillaoorlog sleepende houden. Telkens wanneer onze troepen uit de geconcentreerde stelling in Groot-Atjeh deboucheerden om, zooals de soldaat dat noemt, uit te rukken en daarna binnen de linie terug te keeren, zal de eerst voor die troepen wijkende guerilla weder komen opdagen en hen, soms voor het soldateninstinct. op weinig eervolle wijze, naar huis brengen. Wij moesten dus, zoolang wij niet sterk konden zijn en zoolang wjj onzerzijds het initiatief niet konden behouden, niet uitrukken, maar den volksoorlog sluimerende houden. Wij kunnen alleen aan dien oorlog een einde maken, wanneer wij van onze zijde het initia tief kunnen behouden. Waarom is de guerilla in Atjeh niet op getreden tijdens de eerste en tweede expeditiën en na de offensieve optreding van den Generaal van der Heijden? Alleen omdat wij van onze zijde het initiatief behielden, waardoor de vijand gedwongen werd, zich tot de verdediging te bepalen. Wel is waar kan bij behoud van het initiatief de leiding onzerzijds toch slecht zijn of op een groot gedeelte van het oorlogsterrein verloren gaan, in dit geval wordt hier of daar door onze troepenmacht échec geledendoch dit is dan van korten duur. Na Februari 1874 gaven wij in Atjeh het initiatief prijs tegenover den toen nog niet ten onder gebrachten vijand. Deze was niet dit of dat hoofd met zijne aanhangers, maar de geheele bevolking. Toen het initiatief niet meer aan onze zijde was, had de vijand ook geene reden, zich tot de verdediging te bepalen. Daarom nam hij het initiatief en bracht, ongeorganiseerd

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1897 | | pagina 24