379
De eskadronscommandant maakt uit, hoeveel man in elke boot of
op elk vlot kunnen.
De harnaehementen worden in de booten gelegd en de paarden
achter de booten in het water geleidgeoefende paarden trekken bij
het zwemmen van zelf de boot voort, voorzichtigheid zij hierbij echter
aanbevolen.
Wil een paard in de boot springen, dan moet men het hoofd in
het water duwen.
De landing geschiedt op omgekeerde wijze.
Bij eenige oefening behoeven niet alle paarden in de boot te worden
vastgehouden, de meeste paarden zullen gewillig een, hetwelk vastge
houden wordt, volgen, vooral als zij andere paarden op den oever
zien staan.
In het 3e deel 3e gedeelte, 6 komt nog het een en ander voor,
om paarden op vlotten een rivier over te zetten, hier van minder belang.
Indien men bij het overtrekken geen vaartuigen heeft om de kleeren
enz. op te ladeD, want het is niet raadzaam geheel gekleed te zwem-
meD, kan men vlotten uit takken of ander hout maken en daarop
de harnaehementen en equipementen laden; de paarden houden de
watertrens aan.
Uit het voorgaande zien wij, dat het Engelsche reglement, in tegen
stelling met alle andere behandelde landen, voorschrijft dat ruiters
in marschtenue op het bepakte paard zwemmende, hierop blijven
gitten. Een vrij gevaarlijk werk, doch het reglement maakt dan ook
dadelijk het voorbehoud, dat alleen goede zwemmers (menschen en
paarden) dit mogen doen. De rest kan ontkleed zwemmen en dan
dit doen op de eenigszins zonderlinge wijze onder 9o aangegeven.
De ruiter zou zich evengoed naast het paard kunnen laten voort
trekken. Het reglement waarschuwt nadrukkelijk tegen teugelhulpen,
die ook geheel onnoodig zijn, maar niet tegen beenhulpen of aan
drukken der beenen waardoor het paard in de vrije ademhaling
belet wordt. Kan men niet blijven zitten, dan maar liever er naast,
of gestrekt boven het zadel. Het eerste lijkt mij het beste en eenvou
digste.
Yan opvouwbare booten of iets dergeljjks is in dit reglement
nog geen sprake.
