401 omdat de inboorlingen aldaar vermoedelijk niet voldoende buiten gevecht zouden zijn gesteld door de wonden buiten de limiet van explosie toegebracht. Alvorens van deze 8 m.M. af te stappen, gaat hij voort, valt mede te deelen, dat men opgemerkt heeft, dat er op de groote afstanden een tweede gevaarlijke zóne is, waarin zeer ernstige wonden toegebracht worden. Dit is waarschijnlijk toe te schrijven aan de groote rotatiesnelheid van het projectiel, die ten gevolge heeft, dat het in den dalenden tak van de kogelbaan evenwijdig blijft aan den loop, waaruit het afkomstig is. Het treft dus scheef en maakt een sleutelgatvormige wond in stede van het lichaam te doorboren. Op twee gedeelten van zijn baan heeft dus het 8 m.M. projectiel een stuitend vermogen, terwijl het dit slechts op een daarvan, n.l. op het eerste, noodig heeft. Daar dit slechts het gevolg is van groote snelheid, brengt een oogenblik nadenken er ons onmiddellijk toe, dat op deze wijze het gewenschte resultaat niet te bereiken is. Zoo heeft bijv. de Engelsche modelrevolver een aanvangssnelheid van ruim 200 Meter, waarbij dus nog 300 M. gevoegd zouden moeten worden om de bovenbedoelde explosieve uitwerking te verkrijgen. Kon men er al in slagen om de explosiefstoffen, voor een dergelijke snelheid vereischt, in de patronen van een revolver op te nemen, toch zou niemand in staat zijn om den daardoor ontstanen terugstoot bij het vuren te verdragen. Welk middel moet dan aangewend worden? Naar het den overste Fosbery voorkomt, bestaat hiertoe slechts één aangewezen middel. Met alles wat ons ten dienste staat moeten wij er voor zorgen, dat het projectiel op het eerste moment een zoo hevig mogeiijken slag toebrengt en dat het daarna in een volgend moment het volledige voordeel hiervan trekt. Het ligt toch voor de hand, dat, als wij genoeg buskruit op ons pistool doen om een kogel schoon door iemand heen te jagen en bovendien nog een goed eind achter hem door het terrein, wij al die kracht verspillen, welke noodig zou zijn om dien kogel nogmaals voor een tweede maal door hem heen te krijgen, terwijl het duidelijk is, dat dit projectiel in hem had moeten blijven en dat de in het eerste geval verspilde kracht nuttig gebruikt had moeten worden om hem te stuiten. Bij het bereiden van de ammunitie voor pistolen heeft men er te Dl. I, 1897. 37

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1897 | | pagina 412