408 op de door hem besproken wijze geladen. Dit wapen schoot zeer goed op 25 pas, zijn terugstoot was niet hinderlijk en toch was éen kogel afdoende om een man neder te vellen. Bovendien zou het blijken, dat de aldus toegebrachte verwondingen, hoewel ze voor het oogenblik meer een vijand zouden tegenhouden, minder ernstig zouden zijn, dan men waarschijnlijk verwacht. Naschrift. Eenigszins verband houdende met het bovenstaande is het korte bericht, dat ik aantrof in de Januari-aflevering van de „Royal United Service Institution" en waarvan ik met enkele woorden den zakelijken inhoud zal weergeven Bij de Britsche regimenten ontstond ten rechte of ten onrechte gedurende de Chitral expeditie de meening, dat de kogel van het 8 m.M. geweer, hoewel dit zeer zuiver schiet en een groot iudringingsver- mogen heeft, te kort schoot in „Stopping Power" en dat het nutteloos was om te trachten daarmede een aanval van fanatieke inlandsche vijanden of van cavalerie te keeren. Dit gebrek aan vertrouwen van den soldaat in zijn vuurwapen moest officieel erkend worden en er werd toestemming gegeven, dat de soldaten de punten van hun projectielen afvijlden. Een later onderzoek bracht aan het licht, dat dit nadeelig werkte op een behoorlijke vulling van het repeteermagazijn en dat de aldus gebezigde munitie een zeer onjuist schot opleverde. Men is thans bezig in Engelsch-Indië een projectiel te construeeren, waarvan de punt bij het treffen van ieder voorwerp platgedrukt wordt om zoodoende eenigszins ten koste van het indringingsvermogen een voldoend groot „stopping power" te verkrijgen. Ten slotte nog het volgende. Naar aanleiding van het in 1894 op het internationale geneeskundige congres "in Rome besprokene over het meer of minder inhumane karakter der nieuwe projectielen, heeft de Zwitsersche overste H. Bircher gedurende 2 jaren uitgebreide proeven genomen en de resul taten daarvan neergelegd in zijn werk: „Reue Untersuchungen über die Wirkung der Handfeuerwaffen, Aarau 1896". In dat werk komt

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1897 | | pagina 414