418
nemen van représailles moet overgaan en dan rijst de vraag, welke
représailles niet geoorloofd zijn. In het ten jare 1874 op de con
ferentie te Brussel door de Russische regeeriDg aangeboden „Ont
werp van eene internationale conventie betreffende de wetten en ge
bruiken van den oorlog" leest men omtrent dit onderwerp in de
LXIX, LXX en LXXI
1. „De représailles worden alleen toegelaten in uiterste gevallen en, zoo
veel mogelijk met inachtneming van de wetten der menschelijkheid, voor
het geval dat het boven allen twijfel mocht zijn uitgemaakt, dat de
vijand de wetten en gebruiken van den oorlog geschonden en door het
volkenrecht veroordeelde middelen gebezigd heeft."
2. „De keuze der middelen en de omvang der représailles moeten even
redig zijn aan de door den vijand gepleegde rechtsschennis. Te strenge
représailles zijn in strijd met de regelen van het volkenrecht."
3. „De représailles mogen alleen plaats hebben op last van den op
perbevelhebber, die den aard en den duur er van bepaalt." (1)
In de herhaaldelijk geciteerde Amerikaansche „Instructions" leest
men omtrent de représailles deze beginselen
Art. 27. „The law of war can no more wholly dispense with retal
iation than can the law of nations, of which it is a branch. Yet civil
ized nations acknowledge retaliation as the sternest feature of war.
A reckless enemy often leaves to his opponent no other means of secur
ing himself against the repetition of barbarous outrage."
Art. 28. „Retaliation will, therefore, never be resorted to as a measure
of mere revenge, but only as a means of protective retribution, and,
moreover, cautiously and unavoidably; that is to say, retaliation shall
only be resorted to after careful inquiry into the real occurence, and the
character of the misdeeds that may demand retribution."
„Unjust or inconsiderate retaliation removes the belligerents farther
and farther from the mitigating rules of a regular war, and by rapid
steps leads them nearer to the internecine wars of savages."
Er bestaat dus werkelijk nog een law of retaliation, loi du talion, jus
talionisHet is echter niet onverschillig, hoe men deze wet of dit
recht toepast. In een land als Atjeh, waar de bloedwraak nog bestaat,
mogen wij door onze représailles geene vendelta uitlokken.
(1) Indisch Militair Tijdschrift 1874, en „Conférence de Bruxelles," La Haye,
Tan Cleef, 1890.
