447
men, wordt, wanneer hij later gevangen genomen wordt, niet meer
als spion doch als krijgsgevangene behandeld.
Alleen op deugdelijk bewijsmaar nooit op vermoedenskan iemand
voor spionneeren worden gevonnisd.
In zeer zeldzame gevallen kan het staatsbelang vorderen, een
spion tegen een of meer krijgsgevangenen uit te leveren.
Krijgsgevangenen. Art. 56 der Amerikaansche „Instructions" noemt
den krijgsgevangene een „public enemy." Ook in den oorlog tegen
den inlandschen vijand zijn krijgsgevangenen wettige vijanden, doch
geene misdadigers.
Krijgsgevangenen, als opstandelingen met de wapens in de
hand worden gegrepen, mogen zonder vonnis van den bevoegden
rechter niet geëxecuteerd worden. De Commissaris-Generaal du Bus
de Gisignies betuigde den Luitenant-Generaal de Koek zijne onte
vredenheid, omdat de in Juli 1829 door den Luitenant-Kolonel Sol-
lewijn bij Tangkisan gevangen genomen zoon van Dipo Negoro en zijn
mannelijk gevolg, die met de wapens in de hand waren gegrepen, niet
terstond als opstandelingen waren gefusilleerd, doch door den Ge
neraal werden gespaard. De Generaal de Koek handelde correct door
deze krijgsgevangenen niet zonder vorm van proces te laten neer
schieten. Bovendien handelde hij politiek door hun leven te sparen,
want de représailles van Dipo Negoro zouden niet achterwege zijn
gebleven en de oorlog, die zijn einde naderde, had daardoor veel
langer kunnen duren.
Ten einde krijgsgevangen te kunnen worden gemaakt, moet men,
volgens Europeesche begrippen, deel uitmaken van de gewapende
macht of zich door de eene of andere betrekking tot haar verhouden.
De XXIII en XXIV van het Russisch „Ontwerp van eene in
ternationale conventie betreffende de wetten en gebruiken van den
oorlog" luiden:
l.„ Alle strijdenden en niet-strij denden, die een deel uitmaken van
de gewapende macht der oorlogvoerende partijen, welke door de wet is
erkend (hoofdstuk II, 9 en 10) kunnen, met uitzondering van de hierna
te vermelden niet-strij denden, krijgsgevangen worden gemaakt (hoofdstuk
VII, 38)."
