449 sen te doen verblijf houden. Met alle inlandsche krijgsgevangenen die men niet op hun woord van eer kan vertrouwen zal men in dit geval de grootste voorzorgsmaatregelen moeten nemen. Art. 75 der Amerikaansche „Instructions" luidt „Prisoners of war are subject to confinement or imprisonment such as may be deemed necessary on account of safety, but they are to be sub jected to no other suffering or indignity. The confinement and mode of treatment of a prisoner of war may be varied during his captivity accord ing to the demands of safety." Ofschoon de Atjehsche krijgsgevangenen, die niet in hun land bleven, doch naar Java werden gezonden, zich aldaar, buiten de gevangenis verblijf houdende, als rustige burgers hebben doen ken nen, van wie velen, in de stad Batavia wonende en met Bantamsche en andere vrouwen getrouwd, er zich als neringdoenden vestigden en niet naar hun land verkozen terug te keeren, heeft de onder vinding geleerd, dat zij, in Atjeh blijvende en niet in de gevangenis verblijf houdende, zoo spoedig mogelijk en op eene gemakkelijke wijze hunne ontvluchting weten uit te voeren. Zooals in hoofdstuk XIII is gezegd, komen de krijgsgevangenen, een misdrijf plegende, voor den burgerrechter. Wheaton en Heffcer achten het doodeu van krijgsgevangenen ge oorloofd, wanneer oorzaken, die van buiten komen, b. v. poging tot bevrijding, aanval des vijands, enz., het onmogelijk maken, hen te behouden. Ik zal een dier gevallen hier citeeren. Toen de Kapitein der Infanterie Bade den 12en September 1850 last gaf, de door onze troepen bezette redoute bij Pamangkat (Wes- ter-afdeeling van Borneo) te verlaten, omdat zij niet langer te behou den was, ondergingen 7 Chineesche krijgsgevangenen het vonnis, dat de omstandigheden onherroepelijk maakten. Hen loslaten was het plan van den terugtocht onzer troepen verradenhen medenemen, met den grooten sleep, bij een aanval des vijands, volgens den com mandeerenden officier, te veel gewaagd. Een salvo besliste hun lot. Losgeld. Volgens sommige nieuwere schrijvers over oorlogsrecht wordt in de oorlogen tusschen Europeesche mogendheden geen los geld meer betaald voor in vrijheid gestelde krijgsgevangenen. Het

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1897 | | pagina 462