799
pitein De Stuers een schot in de knie, tuimelde op het banket en
kreeg een tweede schot in den hals.
Luitenant Yurstenberg was nauwelijks boven, of hem trof insge
lijks een kogel, en hij viel doodelijk gewond naast De Stuers.
Bijna op hetzelfde moment kreeg De Truy een grooten steen tegen
het hoofd en hij zou naar beneden zijn gestort, als Yan der Wijck
hem niet tijdig had gegrepen.
De muiters brulden van vreugde en omsingelden de pionniers in
nauwer kring.
De toestand was inderdaad meer dan bedenkelijk; behalve de ma
joor waren drie officieren gewond en drie Sumanappers gesneuveld.
Er moest spoedig gehandeld worden.
Halverlijf door den muur gedekt, gelastte majoor Van der Wijck
den kapitein Joijo-Sosmito met de overige manschappen naar boven
te komen.
De Sumanappers, die hunne officieren hadden zien vallen, aarzelden.
De dappere Sosmito, ziende dat zijne landslieden weifelden, trok
den degen en riep:
Sinds wanneer hebt gij de muiters leeren vreezen Gedenkt uw
gegeven woord aan onzen sultan! Zult ge uwe belofte schenden?"
Deze woorden bleven niet zonder uitwerking.
Als éen man beklommen zij de ladders en sprongen onder een
wilden oorlogskreet op het banket.
Eer de vijand er op bedacht was, sprongen een tiental opgewonden
Sumanappers met de kris in de hand te midden der dichte drommen
en staken als dollen om zich heen.
De pionniers zagen het gevaar, waarin de bruine kameraden door hun
gewone manier van vechten verkeerden, en kwamen van achter hunne
barricade hen ter hulp. Met pikhouweelen en bijlen sloegen de stevige
borsten er geducht op los en daden menigen muiter in het zand bijten.
Gesteund door een hevig vuur der manschappen op het banket,
was de vijand weldra tot wijken gebracht en toen in dit oogeublik
een peloton Javanen, onder luitenant Yan der Wees, zich op den
muur vertoonde, haastten de muiters zich om buiten het bereik der
kogels te komen.
Nadat de vijand verdreven was, rukte Yan de* Wijck met eea
