120 in draf naar voren op te rukken en de oogen te kunnen gebruikeD. Hierdoor wordt tevens het groote voordeel verkregen, dat het gros in tijds gewaarschuwd wordt, welke heuveltjes door den vijand bezet^ zijn, waardoor het zijn opmarsch in verband met de vijandelijke vuuruitwerking kan regelen. De pelotons-commandant, persoonlijk met de spits naar voren opgerukt, is wel wat huiverig met het afgeven van vuur, daar hij de vooruitgeschoven cavalerie ook meer naar het Noorden denkt en gelast dan ook, dat alleen op zijn bevel tot vuren mag worden overgegaan. Gedurende den opmarsch brengt hij de ruiters nog onder het oog, zich op eenigen top niet in eens in zijn geheel bloot te geven, doch slechts zoover tegen de helling op te rijden als noodig is om met de oogen over den top heen te kunnen zien. De vooruitgeschoven cavalerie geeft een goeden steun; zoodra in het hooge terrein zal zijn doorgedrongen en contact met den vijand zal zijn verkregen, wordt verband gezocht met de vooruitgeschoven cavalerie en haar het een en ander bericht. Verspreid, volgen de ruiters van de spits in draf de verschillende galangans, terwijl op 200 M. van heuvel g. de voorste ruiter zich in galop naar dien top begeeft. Het gros, waarbij de patrouille in front, volgt in stap en bestemt reeds voor dekking linkerflank in het heuvelterrein, een korporaal en twee man als linker gevechts-patrouille. De voorste ruiter van de spits, weldra door haar commandant, een wachtmeester, en door den Pelotons-commandant gevolgd, vindt niet dat uitzicht, dat hij gewenscht had; doch hij is al blijde zonder vuur het hooge terrein bereikt te hebben. Spoedig wordt het teeken draf naar achteren gegeven, waarop het gros opsluit en zich opstelt onder aan den voet van den heuvel, waarop de spits staat. Eenmaal het gros opgerukt, gaat de spits de karabijnen geladen op nieuw voor waarts in algemeen Oostelijke richting, sprongsgewijze, als het ware van heuveltop tot heuveltop. Vooral een top, op 500 M. voor waarts gelegen en reeds voorbij den rand, waar de sawah heeft op gehouden, is een gunstig punt. Daarheen wijst de pelotons-comman dant met zijn, arm en opnieuw gaat het voorwaarts. Van den vijand geen spoor, beslist rijden de ruiters van de spits naar de onmiddellijk

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1898 | | pagina 133