200 kleuren; ze verwijderden zich toen in dezelfde richting en de com missie constateerde, dat de volgorde, waarin ze onzichtbaar werden, dezelfde was, als die, waarin ze boven zijn opgenoemd. Donkerblauw en donkergroen bleken nog zichtbaar te zijn, toen lichtgrijs, schar lakenrood en donkergrijs reeds lang niet meer te onderscheiden waren. De proef werd genomen op open terrein, met welken achtergrond of bij welke weersgesteldheid wordt niet vermeld. Bij vergelijking der verkregen uitkomsten ziet men al terstond, dat het wit in geen uniform mag voorkomen. Zeer terecht werden dan ook in 1867 de witte uniformen van het Oostenrijksche leger voor goed afgeschaft voor den velddienst en bleven ze alleen voor sommige hooge rangen als gala-tenue behouden. Verder komt wit nog voor in de parade-uniform der kurassiers in Duitschland en Rusland. Daarentegen dragen mariniers en matrozen der Kon. Ned. Marine, gedurende hun verblijf tusschen de keerkringen, geheel of gedeeltelijk wit als veldtenue. Koningsblauw en donkerblauw, die volgens de proeven nog meer zichtbaar zijn dan rood, worden, 't zij dan ook in eenigszins andere tinten, veel gebezigd, soms nog met rood gecombineerd. Infanterie en cavalerie van het Fransche leger, uitgezonderd de jagers te voet, zijn geheel gekleed in donkerblauwe jassen of attila's met roode pantalons; het Engelsche leger draagt, wat infanterie en cavalerie betreft, grootendeels het omgekeerde roode jassen en blauwe pantalons. De geheele Duitsche en Italiaan- sche infanterie is in het blauw gestoken. Groen, dat na grijs en bruin, het minst in het oog valt, is alleen in het Russische leger vrij algemeen en komt verder voor in Duitschland, Frankrijk, Ne derland en Engeland bij de jagers; in Engeland bovendien bij eeDige volunteer-regimenten. Het is wel opmerkelijk, dat grijs en bruin zoo weinig gebruikt worden. Voor zoover is nagegaan kunnen worden, komen deze kleuren alleen voor in Europa: bruin bij de infanterie in Portugal, de jagers in Rumenië en de artillerie in Oostenrijk; grijs bij het Bulgaarsche leger en de jagers in Oostenrijk. Heeft men in Europa alzoo van opzichtige uniformen, zelfs te velde, nog niet geheel afstand willen doen, anders is dit in de koloniën Het leger in het moederland moge zoo kleurrijk mogelijk zijn uit-

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1898 | | pagina 213