260 en uitmonstering, terwijl volgens onze begrippen deze laatste uniform beter kleedt. De Koninklijke Maréchaussee zou zonder haar eenvoudige en toch werkelijk smaakvolle uniform niet dien grooten toevloed van vrij willigers trekken, waardoor het mogelijk is alleen uitgelezen elementen in het korps op te nemen, zoodat Nederland's rijkspolitie een wel verdienden naam heeft. Niet zonder reden werden in 1894 bij de Nederlandsche cavalerie rijlaarzen ingevoerd. Het is duidelijk, dat het aantal vrijwilligers door dezen maatregel moest toenemen. Hoevelen werden officier, alleen omdat zij zich aangetrokken gevoelden tot den militairen stand? Hoeveel jongelieden verlaugen de nette adelborsten- of cadetten- uniform te dragen Toen in 1892 in Nederland een afzonderlijk korp3 militaire wiel rijders werd opgericht, voorzag men het van een uniform, die in de meeste opzichten overeenkwam met die der blauwe huzaren. Had men het een uniform gegeven in den trant van de toenmalige smakelooze dracht der infanterie, dan had men lang niet zooveel vrijwilligers uit den netten stand gekregen als het geval was. Toen Duitschland zijn koloniaal leger oprichtte en daarvoor vrijwil ligers uit het moederland noodig had, werden de liggende kraag en de mouwopslagen der blouse voorzien van de gardelissen. De „Schutztrup- pen" werden nu, uiterlijk tenminste, op dezelfde hoogte als de garde gesteld, hetgeen voordeelig op de vrijwillige dienstneming moest werken. Naast doelmatigheid vormt dus de sierlijkheid der uniform een factor, waarmee met reden rekening gehouden moet worden, in de eerste plaats, waar een groote behoefte aan vrijwilligers bestaat. Daar over den smaak niet te twisten yalt, wil ik hier niet verder over uitweidenalleen veroorlove men mij de vraag, of de attila van onze Indische soldaten, behangen met haar vijf borsttressen, wel zóó sierlijk is, dat zij in staat zij, nog in Nederland vertoevende, den huzaren en „gele rijers" genoegzame concurrentie aan te doen in de gunst van dienstmaagden, enz. Men moge hierover lachen, een feit is het, dat de uniform van beide genoemde wapens door haar populariteit het aantal vrijwilligers veel grooter doet zijn dan bij minder fraai uitgedoste wapensoorten.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1898 | | pagina 273