261
3. Traditie. Waar zulks mogelijk is, is het zeer aan te bevelen
in de uniform zulke zaken te behouden, welke tengevolge van de
traditie het wapen of korps een eigenaardig karakter geven; het
zelfde geldt van versieringen, die haar ontstaan te danken hebben
aan feiten uit de geschiedenis van het wapen, c. q. korps. Zulke
versieringen zullen de herinnering aan roemrijke daden levendig
houden, aldus den korpsgeest verheffen en den man trotsch doen zijn
op het onderdeel, waartoe hij behoort. Yele onderscheidingen tus-
schen de verschillende wapens zijn dan ook op traditie en geschiedenis
gegrond.
Behalve traditie, zal het nationaal karakter van het volk dikwijls
grooten invloed op de uniform hebben; hiervan zijn boven reeds een
paar voorbeelden aangehaald.
Meermalen gaat een bijzondere uniform, op traditie en geschiedenis
gegrond, gepaard met een afzonderlijken naam. Ik noem slechts de
huzaren, afkomstig uit Hongarije. Toen op het laatst van de 14e
eeuw Hongarije zich krachtig ontwikkelde en zijn krijgsmacht reor
ganiseerde, werd bepaald, dat de eigenaars van hofsteden verplicht
waren bij het ten strijde trekken twintig man, geheel uitgerust, in het
veld te brengen, waarvan één ruiter. Yan het Hongaarsche woord
„huss, dat twintig beteekent, is het woord hussaren of huzaren
afgeleid. In alle legers bijna vindt men tegenwoordig de huzaren als
lichte cavalerie en nog uitgedost in de Hongaarsche kleederdracht,
zij het dan ook met eenige wijzigingen.
De lansiers hebben hun eigenaardige uniform met de ulanca en
de shapka te danken aan de Poolsche uhlanen, welke naam met de
daaraan verbonden aloude kleederdracht, in het Russische, Pruisische,
Saksische en Oostenrijksche leger nog bestaat. Ook de Engelsche
lansiers dragen nog de ulanca met de shapka, de Belgische alleen
de shapka. Hoe gevreesd de Pruisische uhlanen in 1870 waren, is
overbekend. Yier uhlanen waren voldoende om Nancy in te nemen
door den schrik, die hun naam en uniform verspreidden.
Bij vele infanterieën onderscheidt men o. a. grenadiers, musketiers,
fuseliers, voltigeurs, jagers, lichte infanterie, enz. Oorspronkelijk een
gevolg van de vroegere vechtwijze, heeft deze indeeling uit een tactisch
oogpunt alle waarde verloren. Dat echter tactici van naam den
