EENE OPMERKING MAR AANLEIDING VAN HET OPSTEL „DRUKKINGEN EN SCHAVINGEN UIT EEN MILITAIR OOGPUNT BESCHOUWD." In de 2de aflevering over dit jaar van het Indisch Militair Tijd schrift" tracht de schrijver van bovenvermeld opstel duidelijk te maken, wat eene goede behandeling van de muildieren met opzicht tot de drukkingen en schavingen vermag uit te werken, door de be handeling te Batavia en Atjeh der tegenwoordig in Atjeh zijnde pikolpaarden der militaire administratie te bespreken. Hij zegt dienaangaande: „Toen voor den opvoer van vivres naar „de buitenposten een 100-tal pikolpaarden te Batavia werd aangekocht „en deze [na een door de intendance op ondervinding gebaseerde „snelafrichtingsmethode!] met keurig geverfde draagbokken en nieuw „harnachement kort daarop naar Atjeh werden gezonden, had men „daar de stoutste verwachtingen van. „Na hen geruimen tijd te hebben laten uitrusten van de ver foeiende reis, werden zij met tweeën door dwangarbeiders rondgeleid „en langzamerhand weder aan het dragen van lasten gewend. Dat „was goed ingezien, maar „Een minimum hoeveelheid kader en eenige stukrjjders moesten deze „menschen als geleiders bekwamen, hen leeren opzadelen, poetsen, enz. „Men weet hoe bekwaam stukrijders, zonder bepaald nauwlettend „toezicht in dit opzicht zijn. „Na eenigen tijd konden ze een pikol aan gewicht dragen en wer- „den in gebruik genomen, doch de gevolgen waren ontzettend. „Bijna alle waren ze na de eerste marschen reeds gedrukt. „Waaraan lag dit. Aan het sleohte harnachement in de eerste „plaats, niet minder aan de onbekendheid met het behandelen, op- mingelen, dekenen enz. dier dieren. (1) Wat alzoo door den schrijver onder behandeling wordt verstaan, geeft deie in zijn opstel aan.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1898 | | pagina 311