473 wanneer een andere wijze van voorziening niet mogelijk is, en dus het gras waarschijnlijk (ook voor die militairen) niet gemakkelijk bijeen te brengen is. In beide gevallen wordt dus naar onze bescheiden meening het Gou vernement geheel ongemotiveerd bevoordeeldin 't eerste geval ten nadeele van den aannemer, en in 't tweede geval ten nadeele van de militairen, die, meestal in hun vrijen tijd, moesten corveeën. Zou het geen aanbeveling verdienen punt b der le alinea van art. 29 der Leveringsvoorwaarden te doen luiden: „Indien overeenkomstig „de 10e alinea van artikel 15 het gras door militairen wordt gesneden, „verbeurt de aannemer bovendien een boete van de dubbele contracts- waarde van de gesneden hoeveelheid gras, welk bedrag aan die mili tairen wordt uitgekeerd." Parafeeren van compagnies boeken. Welk nut steekt in het parafeeren der duizende bladzijden van de compagnie's administratie boeken door den Korps-Commandant? Zou de tijd nog niet aangebroken zijn om aan de jaarlijks daarover terugkeerende verzuchtingen een einde te maken, door de bepaling dat de compagnies-commandanten de folios zelf en naar gelang ze ingevuld worden zullen parafeeren? Si Anoe. 170 Voorschrift op den velddienst. (Zie ook 201 sub 6 van het Nederlandsche voorschrift.) Is er iets tegen, een vast teeken aan te nemen voor het doen ontbieden van den veldwachtcommandant of een veldwachtpatrouille door een dubbelpost? Yooral onze inlandsche soldaten raken nog al eens in de war met de twee teekens, die deel van hun consignes uitmaken. Vaak gebeurt het dat een gegeven „roepteeken" niet tot zijn recht komt, de verantwoordig is dan zonder uitzondering: „ik heb het toch x maal gegeven." Ook bij andere teekens gebeurt het niet zelden dat zij niet aan hun adrts komen en geldt dan steeds dezelfde verantwoording. Zou dit niet te verhelpen zijn, door, als regel zonder uitzondering, voor den velddienst vast te stellen: „elk teeken wordt herhaald totdat de „persoon, voor wien het gegeven wordt, het door een zelfde teeken be antwoord heeft." Ook voor signalen ware deze regel, voor zoover hoorns en trommen aanwezig zijn, in beginsel aan te nemen. Si Anoe.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1898 | | pagina 486