80
van 1897 ook elders plaats, bijv. in Bombay, Puna, Lucknow, Chit -
pur en Madras. Met krachtige hand werden zij onderdrukt en zij
hielden geen verband met de gebeurtenissen aan de Noordwestelijke
grenzen. Slechts daar werd gestreden. Intusschen zijn dergelijke
kampen in geenen deele een nieuw verschijnsel.
Sedert op den 29sten Maart 1849 de Punjab, een gebied half zoo
groot als Duitschland, bij het Britsche rijk ingelijfd werd, werden
herhaaldelijk bloedige oorlogen gevoerd om het nieuw gewonnen land
te behouden. Toen deze door de onderwerping van de Sikhs ten
gunste van Engeland beslist waren, begonnen de steeds terug
komende kostbare geschillen met de onrustige roofzieke grensstammen,
die in hun onherbergzame bergdalen slechts met veel moeite te be
reiken waren. De ondervonden tuchtigingen hadden op hen altijd
slechts voor korten tijd een afschrikwekkenden invloed. Daaruit
werd de onaangename noodzakelijkheid geboren om de grenzen in het
Noorden en Noordwesten steeds verder uit te breiden, tot in de
eigen districten dier Btammen. Maar nog andere gronden leidden
daartoe, n.l. die welke in verband staan met de hier verder on
besproken gelaten wereldpolitiek tegenover Afghanistan of eigenlijk
tegenover Rusland en voor alles de noodzakelijkheid om de naar
het Pamirgebied, naar Afghanistan en naar Beloedschistan voerende
passen open te houden. De laatste grensregeling kwam tot stand
nadat Rusland de hand gelegd had op het Pamir-gebied door een
Russisch-Engelsch tractaat van Maart 1893 (1). Deze grens blijft
echter in veel streken erg onzeker, zoo in het land der Mohmands.
Engeland had de uiterste grensstrooken bovendien niet onder direct
beheer genomen, maar daarvan staten gemaakt met een zekere mate
van onafhankelijkheid, welke dienen moesten om den eersten stoot
aan de grenzen op te vangen.
Uit de weerbare manschappen der daartoe in aanmerking komende
inlandsche stammen werd onder Engelsche residenten een soort
plaatselijke militie gevormd èn aan haar, tegen een jaarlijksche gel-
(1) In hetzelfde jaar werd de Chitral veldtocht afgespeeld. Engeland zag zich ge-
dwongen om het in den hoek tusachen de Hindu-Kush en het Himalaya gebergte, zui
delijk van het „Dak van de Wereld" (Pamir) gelegen Chitral-gebied, te onderwerpen,
omdat van daar uit de verbindingswegen met Afghanistan in de rechterflank bedreigd
waren geworden.
