50
Dillenburg, die Utrechts Unie 't eerst onderteekende, en wat nie
mand moet vergeten, de machtige beschermer was van Weten
schap en KunstAchter ons de beelden van een breede
rij van helden, helden van de daad en helden van den geest.
De tijden gingen voorbij. De hand, die deze heide broeders
eens verbond, werd nauwer toegehaald toen de kleinkinderen
van beide met elkaar in 't huwelijk traden en daaruit Jan
Willem Friso werd geboren, die van Willem III de waardigheid
erfde van Prins van Oranje en van wien in rechte lijn afstamden
de drie Nederlandsche Koningen en ook Zij, die heden onzen
scepter aanvaardde, Koningin Wiliielmina.
Geen historische herinneringen verlangen we heden, maar dit
weinige moest neergeschreven worden opdat we opnieuw diep
en innig zullen gevoelen, wat het beteekent dat Zij, Koningin
Wilhelmina, regeert.
Zij, de dochter van een geslacht van helden, met wie Neder
lands geschiedenis zoo nauw, zoo innig, zoo onverbreekbaar is
verbonden. Niemand achte dit klein of van minder beteekenis.
Een volk, dat zijn verleden kan vergeten, is voor den ondergang
rijp. En wanneer dan dit verleden werkelijk groot is en van
zulke heerlijke dingen getuigt, dan scharen we ons met al de
liefde van ons hart, maar ook met een gevoel van fierheid, rondom
den troon van Haar, die ons aan dat verleden bindt. En dat
doen we met dubbele sympathie waar Zijzelve is de werkelijk
Nederlandsche Jonkvrouw, die reeds zoo vaak getuigde en be
wees dat Haar hart voor ons Vaderland klopt; die, opgevoed
door' trouwe, moederlijke liefde, gevormd werd voor de zware
raak die Haar wacht; die heden tot ons komt in al den glans
van jonkvrouwelijke reinheid met een bede in 't hart voor
Nederlands geluk.
We vergeten het niet, dat een vrouw onze Koningskroon
draagt, dat getuigt ervan dat er ook breede schaduwen liggen
over 't geen achter ons is De dood nam, en ontijdig, zoovelen weg
op wie Nederland gehoopt had. En telkens als weer een werd
weggeborgen in het Koninklijk graf, dan voelden we de waar
heid van dat woord
