279 Om de voortaden zooveel mogelijk van insecten te bevrijden, dient men de erwten en boonen dikwijls om te werken en de kevers of vlindertjes te vangen. Eischen. Aan de groene erwten worden door het Departement van Koloniën in Nederland de volgende eischen gesteld: „Ze moeten zijn van de inlandsche (dus Hollandsche) kleine soort, „van het laatste gewas, puik kokende, volkomen droog, zuiver gelezen, „zonder wormsteken of vuil en wegende minstens 80 KG. per H.L.'' Ze moeten verder aan goedgekeurde monsters beantwoorden. De bepaling betreffende het gewicht dient alleen om de droogte der erwten te beoordeelen. Yoor de bruine (wilte) boonen komen in de verschillende contrac ten van openbare aanbesteding de volgende eischen voor: „De te leveren boonen moeten zijn van goede kwaliteit,gelijk van „stuk, rijp en droog, voorts zacht van schil en ontdaan van onrein- „heden en van gebroken en verschrompelde boonen. Bij de keuring „kan bovendien eene kookproef worden genomen. „De telkenmale te leveren hoeveelheid behoort van ééne kleur „te zijn". Bewaring. Omtrent de wijze van opbewaring van peulvruchten zijn de vak mannen het oneens. Sommigen raden goed geventileerde zolders of verhoogde vloeren aan, waarop de erwten (boonen) in eene laag van 1 Meter hoogte moeten worden uitgespreid, anderen geven den voorkeur aan het opslaan in zakken, vaten enz. Oogetijfeld is aan de eerstgenoemde manier van bewaren het voordeel verbonden, dat de erwten (boonen) gemakkelijk kunnen worden omgewerkt (1), doch daartegenover staat het naar onze meening zeer groote nadeel dat men stof en onreinheden in den voorraad krijgt. Door de peulvruchten in zakken of vaten te bewaren kan men dit kwaad keeren, maar men moet ze dan veel overstorten, vooral in vochtige streken. Deze bewerking treedt dan in de plaats van het omwerken. (1) Hetgeen in Indië minstens driemaal 's weeks moet geschieden.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1899 | | pagina 293