307 Gordon, die zooals reeds werd medegedeeld, in Februari te Khar toem was aangekomen, had zich aanvankelijk mogen verheugen in de sympathie der bevolking. Dit veranderde echter al spoedig, omdat men Engeland's bedoelingen ging wantrouwen. Het werd Gordon duidelijk, dat hij zich op een aanstaand beleg moest voorbereiden. Des Mahdi's bedoelingen waren niet twijfelach tig, spoedig stelde hij Gordon schriftelijk voor, tot het Mahdisme over te gaan. In Mei viel Berber den Mahdi in handen en sedert was de tele- graphische verbinding tusechen Khartoem en Caïro verbroken, zoo dat men gedurende den zomer geen bericht kreeg van Gordon. Deze besloot toen de Nijl weder gewassen was, kolonel Stewart met nog drie andere heeren per stoomer de Nijl te laten afzakken om zoo doende de autoriteiten te Caïro omtrent den toestand te Khartoem in te lichten. De tocht werd aanvaard maar niet tot een goed einde gebracht. De stoomer, de Abbas, stootte op eene rots, de opvarenden moesten het schip verlaten en werden op den oever gekomen afgemaakt. Eerst ultimo September werd door de Engelsche Regeering besloten tot het uitzenden eener expeditie om Gordon en de zijnen te ontzet tenaan Wolseley werd opgedragen die expeditie te leiden. Deze vormde het plan de expeditie de Nijl op te voeren en langs dezen weg Khartoem te bereiken. De generaal Stephenson, die 't bevel had over de troepen te Caïro, gaf Wolseley in overweging van uit Suakin naar Berber te marcheeren, omdat die weg slechts 480 mijlen lang was, terwijl de gekozen route 1650 mijlen telde. Evenwel, Wolseley moest beschikken en hij bleef bij zijn plan. Gordon boette voor het talmen van Gladstone en voor de eigenzinnigheid van Wolseley. 29 September verliet de expeditie Caïro, 3 November bereikte zij Dongola, in December Korti. Het laatste bericht van Gordon, geda teerd 12 Juli, bevatte de mededeeling, dat er te Khartoem nog voor vier maanden vivres waren. Het is te begrijpen, dat Wolseley in groote onrust verkeerde en nu alles trachtte te doen om zoo spoe dig mogelijk Khartoem te bereiken. Zoo splitst hij zijn leger in twee gedeelten, eene z.g. woestijncoloone en eene riviercolonne. De rivier colonne zou den tocht over de rivier voortzetten, de woestijncolonne

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1899 | | pagina 321