MILITAIRE CAUSERIE.
Het was heel warm, want 't was elf uur en 't tooneel stelde voor
eene Indische kazerne.
Een groep oüicieren, groene jeugd en gemelijke ouderdom, kenbaar
door grijze hareD, broederlijk door elkaar, stond lusteloos te wachten,
totdat de klok van de wacht elf slagen zou doen hooren om dan
naar binnen te gaan.
Allen waren in het zwart want 't was Zaterdag, en die dag is
voor de infanterie de inspectiedag. Van half negen tot elf hadden
ze sokken, schoenen, geweren, hemden enz. nagezien en de luitenants
hadden nog kunnen toekijken hoe na hen de compagnies-commandant
alles eens dunnetjes overdeed en, evenals zij, veel aan te merken
had, dit is natuurlijk, vandaar het begrip inspectie.
Aan alles komt een einde, zoo ook aan een inspectie; maar toen
die geëindigd was en allen zich braaf verveeld hadden en moe waren
van het voortdurende staan en het bukkeD, toen ging niemand naar
huis want in het orderboekje had [gestaan: Morgen om 11 uur
wetenschappelijke vereeniging voor H. H. officieren.
Daarom wachtten allen in zwarte uniform, ofschoon het heusch
heel warm was. Intusschen werd een slecht gevoed gesprek gevoerd
ongeveer als volgt.
„Waar zullen ze het vandaag over hebben?"
„We zijn nog altijd aan de kanonnen bezig; verduiveld nuttig: ik
heb op dit uur altijd zoo'n slaap, maar dat went wel."
Een schetsje, historisch en naar waarheid
opgemaakt, getiteld: Wetenschap? of Ver
nedering Iets over het duel, zooals men
dat opvat. Toekoe Oemar's dood en de pa
cificatie. Militaire onzin in de Kamer.
A. O. 1898 No. 69 of on revient toujours è- ses
premières amours. Over tenue bij bezoeken
aan officieren met hunne echtgenooten.
