VOORKOMING TAN VENERISCHE ZIEKTEN
RIJ MILITAIREN.
Het is, dunkt me, vrij wel overbodig de belangstelling in dit on
derwerp bij de lezers van dit tijdschrift op te wekken, maar toch
wil ik verwijzen naar de summier-ziekenrapporten van het Neder-
landsch-Indische leger, waar men het groote aantal der nog jaarlijks
wegens venerische ziekten behandelde militairen in cijfers vindt uit
gedrukt.
In onderstaande regelen stel ik mij voor, een beknopt maar zoo
volledig mogelijk overzicht te geven van de maatregelen, die kunnen
dienen om venerische ziekten bij militairen in O. I. te voorkomen.
Daaronder zal men voorschriften aantreffen, die reeds sedert lang
geregeld worden toegepast. Met andere, niet minder nuttige maatre
gelen, zullen zij hier tot één geheel worden aangevuld.
Voor het gemak kan men ze onder drie hoofden rangschikken:
I Persoonlijke voorbehoedmiddelen:
a. Het zich niet aan het gevaar blootstellen is het beste voorbe
hoedmiddel. Dit is de vrome wensch van een beroemd Fransch ve-
neroloog, die niettemin den jongen soldaat nut kan opleveren, wanneer
hem de gevaren voor zijn gezondheid door venerische ziekten teweeg
gebracht, bijv. in populaire voordrachten eens recht duidelijk
worden onder het oog gebracht.
Zelfbeheersching worde dus gekweekt, onverschilligheid gefnuikt.
Vooral nog dient tegen de uitoefening van den coïtus gewaar
schuwd te worden, als zich verwondingen of ontvellingen aan den
penis bevinden.
b. Het gebruik van een condom tijdens den coïtus een middel,
hetwelk, hoewel onzeker door de dunheid van het overtreksel, als
mede door het onbeschut bljjven van de huid in de schaamstreek
en van den balzak, om meer dan een reden aanbeveling verdient.