VOORKOMING TAN VENERISCHE ZIEKTEN RIJ MILITAIREN. Het is, dunkt me, vrij wel overbodig de belangstelling in dit on derwerp bij de lezers van dit tijdschrift op te wekken, maar toch wil ik verwijzen naar de summier-ziekenrapporten van het Neder- landsch-Indische leger, waar men het groote aantal der nog jaarlijks wegens venerische ziekten behandelde militairen in cijfers vindt uit gedrukt. In onderstaande regelen stel ik mij voor, een beknopt maar zoo volledig mogelijk overzicht te geven van de maatregelen, die kunnen dienen om venerische ziekten bij militairen in O. I. te voorkomen. Daaronder zal men voorschriften aantreffen, die reeds sedert lang geregeld worden toegepast. Met andere, niet minder nuttige maatre gelen, zullen zij hier tot één geheel worden aangevuld. Voor het gemak kan men ze onder drie hoofden rangschikken: I Persoonlijke voorbehoedmiddelen: a. Het zich niet aan het gevaar blootstellen is het beste voorbe hoedmiddel. Dit is de vrome wensch van een beroemd Fransch ve- neroloog, die niettemin den jongen soldaat nut kan opleveren, wanneer hem de gevaren voor zijn gezondheid door venerische ziekten teweeg gebracht, bijv. in populaire voordrachten eens recht duidelijk worden onder het oog gebracht. Zelfbeheersching worde dus gekweekt, onverschilligheid gefnuikt. Vooral nog dient tegen de uitoefening van den coïtus gewaar schuwd te worden, als zich verwondingen of ontvellingen aan den penis bevinden. b. Het gebruik van een condom tijdens den coïtus een middel, hetwelk, hoewel onzeker door de dunheid van het overtreksel, als mede door het onbeschut bljjven van de huid in de schaamstreek en van den balzak, om meer dan een reden aanbeveling verdient.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1899 | | pagina 434