447
Spoed en geheim. Ziehier twee woorden, die in de militaire corres
pondentie vaak, te vaak, misbruikt worden. Een aanschrijving van den
vorigen legercommandant lieeft een tijd lang het gebruik zonder nood
zaak van „spoed", „veel spoed" en „zeer veel spoed" weten tegen te
gaan, doch thans beginnen deze woorden hun hoofd weder op te steken
en de betrokkenen gaan zich natuurlijk van „spoed" weder evenveel
aantrekken als van geen spoed.
Erger, veel erger nog is het met „geheim" en zelfs „geheim eigen
handig". Is het te verwonderen dat velen dat woord in onze corres
pondentie als niet ernstig gemeend opnemen, wanneer men staaltjes bij
woont als de volgende
Dagen, nadat voor een ieder leesbaar een Atjeh-telegram in de Java-
courant heeft gestaan en dit telegram reeds door alle dagbladen is over
genomen, ontvangt een afdeelingschef onder couvert geheim eigenhandig
een hectographische afdruk van bedoeld telegram en moet dit onder ge
heim eigenhandig couvert aan een zijner collega's doorzenden.
Op een zekeren dag wordt onder geheim eigenhandig couvert aan de
afdeelingschefs van het D.*v. O. ter kennisneming toegezonden een van
Atjeh afkomstig telegram, meldende dat per gewone bootgelegenheid van
Atjeh vertrokken zijn zooveel man genietroepen, zooveel cavaleristen,
zooveel paarden enz. Zou de Paketvaart die menschen wellicht ook
onder geheim eigenhandig couvert overvoeren en door wien en wanneer
zou de geheimhouding in dezen opgeheven mogen worden?
Tarchus.
Wijziging van de militaire tarieven Nos. 16 en 20 en nog wat. Bij
Gh B. van 10 Februari 1899 No. 17 zijn de militaire tarieven No. 16,
regelende de „Voeding op marsch en betaling daarvoor" en No. 20,
vaststellende de „Vivres te velde" gewijzigd.
Die wijziging houdt in dat hot jenever ration van den Europeeschen
soldaat van 1 d. L. teruggebracht is tot 1ja d. L. en dat de verstrekking
van jenever aan Amboineesche en Afrikaansche militairen wordt inge
trokken. Deze maatregel verdient zeer zeker te worden toegejuicht;
het is een maatregel, die al lang had behooren te worden ingevoerd,
maar waarvoor men klaarblijkelijk terugdeinsde. Dat zulks tegenover
den Europ. soldaat het geval was, laat zich nog eenigszins begrijpen,
maar dat men op marsch en elders te velde den Amboinees „jenever"
leerde drinken, mag gerust weer een hoogst eigenaardig staaltje van „"Wes-
tersche beschaving" geheeten worden.
Moge 1900 ook voor den Eur. soldaat geheele afschaffing van de jene
ver uit het ration brengen. Aan den geneesk. dienst te velde blij ve dan
de taak om waar noodig wijn- of jeneververstrekking onder bepaalde
omstandigheden of aan bepaalde individuën voor te schrijven.
