OPMERKINGEN OVER DE ORGANISATIE, HET MATE RIEEL ENZ. VAN DE ARTILLERIE VAN IIET NEDERLANDSCII-INDISCHE LEGER. Vervolg van blz. 20 en slot.) AlvoieDS de verbeteringen, welke aan het bestaande materieel moeten worden aangebracht, te bespreken, dienen wij eerst met eenige korte woorden een quaestie te behandelen, welke vooral in onze bedekte terreinen van veel gewicht is, nl. het beschieten van gedekte doelen. Vuur uit vlakbaangeschut, waartoe de Indische 7 c.M. L. A. be hoort, vermag niets tegen gedekte doelen. Bij het beleg van Plewna vuurde een Russische batterij een geheelen dag op een versterkte stelling om één Turk buiten gevecht te stellen. In Rusland, waar de legeruitgaven alleen afhangen van den wil van den souverein, nam men toen een letterlijk doeltreffenden maat regel en voerde men voor het vuur tegen gedekte doelen bij de veldartillerie een mortier van 15 c.M. in. In 1888 hiermede begon nen, telde in 1895 de Russische veldartillerie reeds 5 mortierregi menten a 4 batterijen, 2 regimenten h 2 batterijen en 2 batterijen in Oost-Siberië, samen 26 batterijen 6 stukken (1). Een dergelijk geheel nieuw materieel heeft het nadeel de veldar tillerie samengesteld en onhandig te maken; terecht streeft men hier steeds naar eenheid van kaliber, liever nog naar eenheid van vuur mond. Bij groote legers, zooals het Russische, zal zich dit nadeel niet zoo sterk doen gevoelen bij kleinere wel. Zoo kwam men tot de invoering van de brisante granaat, welke, ontstoken door een tijdbuis, een spreidingskegel met enormen tophoek 140°) geeft, waardoor het mogelijk zou worden doelen achter dekkingen te treffen. Een zeer nauwkeurig inschieten is daarbij (1) Revue d' Artillerie. Tome 47 p. 321. Dl. I, 1899. G

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1899 | | pagina 95