633
van wandelingen, moet wekelijks worden vernieuwd." (Inw. Dienst Infi8.
Cavie. en Artie.)
Is ons korps deze onder-curateele-zetting nog niet ontgroeid P Iemand
heeft eene oogziekte, heeft zijne hand verwond, een arm gebroken, enz.
enz., nu mag hij nimmer en nooit een praatje gaan maken bij buren,
kennissen of familie, zelfs als de behandelende geneesheer het voor zijne op
gewektheid noodig acht. Hoogstens mag de patient wandelen, en dan moet
dit nog bepaald voorgeschreven zijn, het reglement roept als het ware den
dokter toe: „bedenk wel wat je doet, voordat je de vergunning verleent!"
Waarom toch dit alles Ziet men zieke burgers inalengervertooningen
buitenshuis geven? Waarom bestaat meer reden dit van ons korps te
vreezen, op wiens eergevoel de reglementen maar niet durven te rekenen,
naar het schijnt. Si Anoe.
Batterijen en eskadrons. De plannen en plannetjes, die het publiek
onder oogen worden gebracht voor de verdediging van Java tegen een bui-
tenlandschen vijand, spreken over de batterijen en eskadrons, welke in de
formatie van het leger opgenomen zijn, alsof die zoo maar voor het
commandeeren gereed zijn en voltallig gehouden kunnen worden. Bij de
bestaande formatie zijn de batterijen en eskadrons reeds bij de eerste
mobilisatie niet in staat compleet uit te rukken, en na eenige inspanning
zullen zij op allertreurigste wijze versmelten, want er bestaan geen
reserve afdeelingen om de officieren, manschappen, paarden en muildieren,
die uitvallen, door geoefenden te vervangen.
Laat eommissiën plannen voor de verdediging ontwerpen, wat zullen
die geven als de batterijen en eskadrons, die eene rol te vervullen heb
ben, voor de helft op het appel mankeeren, in hoofdzaak wegens gebrek
aan dieren? O valsche bezuiniging! O struisvogelpolitiek!
Si Anoe.
Onderlinge ondersteuning. Wie neemt het initiatief tot het oprichten
van eene vereeniging tot onderlinge ondersteuning in geval van overlijden
van officiers-echtgenooten, weduwen en kinderen, in den trant als in
Nederland bestaat. Het is zoo dubbel droevig, wanneer een echtgenoot
of vader tijdens de treurige omstandigheden, waarin het overlijden van
een der zijnen hem brengt, nog bij iemand moet gaan aankloppen om
de hooge begrafeniskosten te kunnen dekken of dat hij door financieele
zorgen verhinderd wordt der overledene de eer te geven, welke hij vrouw
of kind gaarne zou schenken.
Een gepensionneerde, die ons korps nog een warm hart toedraagt, zou
zich verdienstelijk kunnen maken door deze zaak eens te entameeren.
Si Anoe.
