694
De nationale kreten der Ieren„Erin go bragh(Altijd Ierland),
die men dikwijls in Londens straten hoort, „A. Boo!" (ter overwin
ning) dat men aantreft op de wapenschilden van geslachten van
Ierschen oorsprong, verliezen zich ook in den nacht der tijden. In
Schotland heeft iedere stam zijnen eigen oorlogskreet.
De kreet der Kozakken: „Hurrah!" Hu Raj beteekent „In
het paradijsde verblijfplaats, die weggelegd is voor de dapperen,
die op het veld van eer vallen. De Engelschen en de Duitschers
ook wij Nederlanders hebben dien kreet sedert eene eeuw overge
nomen van de Russen, in weerwil van het verschil in zeden tusscheo
deze volken. De Duitschers roepen ook: „Vorwaertz".
De krijgskreet der Almogavaren, die in de 13" eeuw hunne repu
tatie van wreedheid en onverschrokkenheid zooveel eer aandeden,
heeft dezelfde beteekenis als die der Russen.
Deze mannen knielden vóór den strijd gezamenlijk neder. Zjj
richtten tot God een kort gebed en stampten, na te zjjn opgestaan, hevig
met de schacht van de lans op den grond, daarbij uitroepende „Des-
parta ferre(staal ontwaak). Daarna wierpen zij zich op den vijand
onder hun woest oorlogsgeschrei„Agur!" dat bij de Afrikaansche
volken hetzelfde beteekent als: „Aan God!", en de opoffering van
het leven beduidt.
Minder vroom was de kreet, die van af de Aziatische grenzen tot
in het midden van Europa gehoord werd van de verwoestende hor
den van Tamerlan (13801405): „Tchalpigandat men zou kunnen
vertalen door: „aanvallen!" of „neersabelen!".
De uitdrukkingen in den loop der tijden gewijzigd zijnde, namen
vele volken of geslachten den naam van een heilige aan en gebruikten
dien voor oorlogskreet. De tijd van het leenstelsel vooral was rijk
aan ridderlijke kreten, elk leengoed had de zijne. In het algemeen
is de echt nationale kreet in Frankrijk, Engeland en in de Neder
landen zeer in zwang, terwijl zij daarentegen in Duitschland en vooral
in Italië nagenoeg niet gehoord wordt.
Bij de Spanjaarden wjjzigde zich de oud nationale kreet: „Es-
pana! San Jago!" naar de omstandigheden. Bij de Polen werd
de oorlogskreet steeds in eere gehouden. Dezen riepen nu eens den
naam van hem onder wiens bevelen gestreden werd, dan weer diea
