695 van zijn huis. Portugal, Zwitserland en de Scandinavische staten hebben geen eigenljjke bekende oorlogskreten. De Hongaarsche kreet: „Isten Velun!" (God is met ons!) doet ons denken aan den befaamden kreet: „Dieu el volt!" (God wil het), die Europa naar Azië sleepte en den eersten kruistocht verwekte. „Dieu ayde„God helpt!"de oorspronkelijke wapenkreet der Montmorency's, later ge wijzigd in het devies: „Dieu aide au premier chrestienwerd onder verschillende vormen door verschillende landen overgenomen. Tegen het einde der 11® eeuw of in het begin der 12" eeuw ont moet men in Frankrjjk voor het eerst eenen oorlogskreetnogzoo schrijft Yictorien Maubry werd hij verward met den ouden kreet, het geschreeuw. De ware kreet, die welke zin had, werd omstreeks de 12e eeuw daaruit geboren. „Mont-Joie, Saint-Denys" was de eenige strijdkreet der koningen tot aan de 13e eeuw; toch was de strijdkreet van Philippe-Auguste in den slag van Bouvines: „Notre-Dame, Saint-Denys, Mont-Joie!" Hij was persoonlijk eigendommen gebruikte hem alleen in hunne tegen woordigheid, in de legers, die zij aanvoerden, in de gevechten, waar aan zij deelnamen. In het oud-Fransch beteekende Mont-Joie, dat men ook Monjoie schreef, de hoopjes steenen, die men op onregelmatige wijze neerwierp op het tooneel der overwinning of op de plaats van een moord en die de archeologen, gebruik makende van een Gallisch woord, een cairn noemen. Aangezien de martelplaats eene gelukzalige plaats is, zoowel voor den heilige als voor den geloovige, riep „Mont-Joie, Saint-Denys, de plaats in herinnering waar Saint-Denys, apostel der Galliërs, in de 3e eeuw van onze jaartelling den marteldood gestorven was. Yan eene koninklijke kreet, werd zij weldra die van het volk en bleef dit tot op het oogenblik, dat „le roy Charles VII eut établi des compagnies d'ordonnance, et dispensé les gentilshommes fiérés d'aller a la guerre et d'y conduire leurs vassaux et, par conséquent, d'y porter leur bannière. L'usage du cry d'armes s'est alors aboly". De strijdkreet des konings en die der baanderheeren werd vervan gen door eenen algemeenen kreet: „France"; sedert Hendrik IY en gedu rende de regeering der Bourbons door den strijdkreet: „Viveleroi". Deze kreet was zoo diep in de ziel des volks doorgedrongen, dat in

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1899 | | pagina 167