MILITAIRE CAUSERIE. Si Anoe, laat ik u de hand drukken, bepaald hartelijk de hand drukken. Gij behoort tot de gelukkigen, die zich in den tegenwoordigen tijd nog over iets verwonderen kunnen! Gelukkig mensch! Eenigen tijd geleden verwonderdet gij u over de omstandigheid, dat er zoovelen anoniem schrijven in het Indisch Militair Tijdschrift. "Weet gij wel, dat de redactie van ons eenig orgaan reeds in 1879 hetzelfde opmerkte? Die redactie schreef toen, dat dit aan twee oorzaken kon liggen: le, aan bescheidenheid, en als dit de reden was, stond die zoo hoog, dat ze haar respecteerde; 2°, aan vrees om bij de hoogergestelde machten in ongenade te vallendie tweede reden verklaarde de redactie voor ongegrond, het legerbestuur wensch- te niet als een domper te werken. Die redactie zal wel gelijk gehad hebben, zooals redacties wel eens hebben, maar wat zegt gij er van, dat nu 20 jaar later, wel niet de hoogste autoriteiten, maar dan toch de Commandant van het regiment cavalerie wel het schrijven van artikelen wenscht tegen te gaan Want Si Anoe, er bestaat bij ons ruiterwapen, van ouds her ridderlijk tot aan de ijzers der paarden, (Pransch of Engelsch beslag, om 't even) een gewrocht der duisternis, een geheime order, die den officieren der cavalerie verbiedt iets te publiceereD, dat de belangen van het wapen raakt, zonder eerst het bewuste artikel aan gezegden regiments-commandant ter beoordee ling gezonden te hebben 1). Bij één wapen staat de geest van de Een gelukkig mensch de hand gedrukt! Nog niet geschikt.— Bezuiniging op het De partement van Oorlog.Pedaks als officiers woningen.Een onbekende in het Alg. Han delsblad.Het mil. Spaarfonds en de Post spaarbank, 1) Het bestaan van een dergelijke order was ons niet bekend. De beschrijving van hetgeen die order inhoudt en van de bedoeling, die daaraan ten grondslag ligt, blijft dan ook geheel voor de verantwoordelijkheid van Mavors. Red.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1899 | | pagina 183