547
Om straks in 't algemeen hunne militaire opvoeding te bespreken,
wil ik eerst het mijne zeggen over de kleeding onzer inlandsche mi
litairen, en over de wijze, waarop zij voor vergrijpen gestraft, voor
trouwen dienst en uitstekende daden beloond moeten worden.
Aan de kleeding stel ik de volgende eischen:
Zij moet zooveel mogelijk met de nationale kleeding overeenkomen,
opdat de inlander zich er dadelijk volkomen in thuis voelt, zich bewust
is, dat hij ook als soldaat inlander en Mohammedaan blijft, opdat
het idee van zich verkocht te hebben eindelijk verdwijnt en er eene
bepaalde plaats voor hem openkomt in de maatschappij, waaruit hij
voortkomt en waarin hij terugkeert. Dit neemt niet weg, dat de klee
ding moet blijven uniform, in den eigenlijken zin van het woord;
daarvoor behooren onze inlandsche soldaten tot een geregeld leger.
Dat die uniforme, eigenaardig nationale kleeding sierlijk moet zijn,
vooral in de oogen van den drager en diens landgenooten, is duidelijk.
Maar evenzeer is het bepaald noodzakelijk, dat aan dien eisch van
sierlijkheid niet wordt opgeofferd de hoofdeisch, nl. de allerhoogste
practische bruikbaarheid in verband met het tropisch klimaat en de
eigenaardige wijze van oorlog voeren, waartoe land en volk ons dwingt.
Details aan meer bevoegden overlatende, wil ik toch mijn denkbeel
den in wat vasteren, meer voor critiek geëigenden vorm gieten. Daarbjj
heb ik, voor het gemakkelijk overzicht eene indeeling in bepaalde
tenues aangenomen.
1°. Klein tenue. Hoofddoek, hemd, lange pantalon, daarover heen
een sarong, gedragen volgens landsgewoonte.
2°. Corvee tenue. Als boven, alleen een korte inplaats van een
lange pantalon en de sarong zeer kort gedragen.
3°. Tenue onder de wapens. Als boven, doch thans ook schoenen
en slobkousen, sprei, veldflasch en 40 patronen.
4°. Groot tenue. Als klein tenue, doch over het hemd wordt een
kort, open buis gedragen.
In verband met deze tenues nog het volgende:
Hoofddoeken en sarongs moeten, hoewel eenvoudig, toch landaards-
gewijze de meest gebruikelijke dessins hebben. Zij worden dan ook
in klein en groot tenue volgens de landsgewoonte gedragen, terwijl voor
corvee tenue en tenue onder de wapens, indien noodig, een bepaald
