853
niet waren verflauwd en de omstandigheden aan allen, die er aan hadden
deelgenomen, nog levendig voor den geest stonden.
1 Juli 1897. W. E. Gowan.
Gepens. Luitenant-Kolonel
Yan Weltevreden stijgt het terrein geleidelijk in de richting van
Meester-Cornelis, terwijl zich halverwege dezen afstand een soort terras
bevindt, op welke terreinsverhooging de Hollandsche troepen den
10d6n Augustus 1811 hadden postgevat. Hun rechterflank was hier
gedekt door de Slokkan, de linkerzijde door de groote rivier van
Batavia, waarover een brug was geslagen.
Het front der Hollandsche troepen was door peperplantages ver
borgen, terwjjl een verhakking den weg versperde, waarlangs de
Eogelschen voortrukten. Achter deze verhakking was een batterij
opgeworpen van 4 veldstukken, die het vuur openden zoodra onze
troepen binnen het bereik van hun schroot gekomen waren. Twee
kampongs, aan weerszijden van den weg, waren door de vijandelijke
infanterie bezet, die van daar uit een levendig vuur onderhield.
Het vijandelijk geschutvuur werd van onze zijde beantwoord
door drie stukken van zwaar kaliber, die bij de voorhoede waren
ingedeeld, terwijl onze infanterie met haar vuur de geheele vijan
delijke frontlinie bestookte. Na een hevig vuurgevecht werden
de twee kampongs, die de Hollanders bezet hieldeD, in brand ge
schoten, waarna onze troepen storm liepen en de vijandelijke batterij
met de bajonet veroverden.
De vijand, die zoowel aan officieren als minderen zware verliezen
had geleden, trok naar Meester-Cornelis terug.
Het voornaamste resultaat van dit schitterend wapenfeit, was,
dat wij onze troepenmacht, van de ongezonde stad Batavia naar
de hooger gelegen en veel gezonder voorstad Weltevreden konden
overbrengen, een maatregel, die den gunstigsten invloed had, op den
gezondheidstoestand onzer troepen.
Al spoedig daarop begon men een aanvang te maken met de voor
bereidende maatregelen om den vijand uit zijn stelling te Meester-
Cornelis te verdrijven een versterkte post, die door twee rivieren
