857
Door al deze overwegingen geleid, besloot kolonel Gillespie met
de beschikbare troepen den aanval te wagen, overtuigd dat kolonel
Gibbs, van wiens persoonlijken moed en militaire bekwaamheden hij
volkomen overtuigd was, hem te hulp zou komen, zoodra het geweer
vuur de richting aanwees, waarin hij moest gaan.
Door eene coupure dwars over den weg en vlak voor de vijan
delijke werken, was men genoodzaakt slechts zeer langzaam vooruit
te gaan, ten einde den troep gelegenheid tot aansluiten te geven, na
het overtrekken daarvan. De opgaande zon verlichtte nu ook het
terrein en toonde ons de vijandelijke schildwachten op hun post
buiten de redoute en links van den weg. Tot tweemaal toe werden
wij door hen aangeroepen, maar de gids gaf het wachtwoord en dus
konden wij nog een eind ongestoord voortrukken. Eindelijk stoot
ten wij op een ofBcierswachtpost, vlak bij de te nemen redoute en
werden nogmaals aangeroepen, waarop kolonel Gillespie het teeken
gaf voor den aanval, die met zulk een élan werd uitgevoerd, dat
van den geheelen wachtpost niemand tijd had tot ontvluchten, maar
allen, man voor man werden neergesabeld of gevangen genomen.
Een algemeen geweervuur volgde en lichtkogels en vuurpijlen werden
door den vijand ontstoken, ten einde te ontdekken aan welke zijde
de aanval plaats had, terwijl inmiddels de artillerie een hevig vuur
opende, dat evenwel in hoofdzaak over onze troepen heenging zonder
verliezen te veroorzaken.
Yóór de vijand in de dichtst bijzijnde redoute tijd had om te her
laden, werd ook deze door onze manschappen bestormd en met de
bajonet genomen, hetgeen alles zoo vlug gebeurde, dat niemand ge
legenheid had om te ontvluchten. Kolonel Gillespie liet daarop met
groote haast vooruitrukken, ten einde den roegang in handen te
krjjgen van de brug over de Slokkan, die door 4 veldstukken verde
digd en door alle andere batterijen bestreken werd.
Een hevig gevecht had hier plaats, maar eindelijk werd ook dit
punt door de Engelschen genomen, waarop kolonel Gillespie terstond
een andere redoute attaqueerde in het hart der vijandelijke versterking.
Hier onstond een wanhopige strijd, daar de bezetting van dit punt
zoo talrijk was, dat het handjevol Britsche soldaten, die den aanval
gewaagd haddeD, niet dan met de uiterste krachtsinspanning, hun
