905
we den soldaat in 12 jaren, nu zien we al kans dit in 6 jaren te
doen," en gaat het zoo door als tegenwoordig, dan kan dit cijfer
nog wel eens naar beneden veranderen. Evacuatie van Europeesche
mindere militairen is dan ook aan de orde van den dag.
Er komt nog iets bij. Even goed als men een goed paard in een
uur dood op kan rijdeD, terwijl het bij oordeelkundige berijding 't
wel 6 uur kan uithouden, evenzoo gaat 't ook met den troep.
Hoe meer drang er van boven komt, hoe zenuwachtiger de bevel
voerders worden en dat uit zioh veelal in het commando „Looppas."
Nu is 't dwaas een infanterist met een paard te willen laten con-
curreeren, dat lukt toch niet, en ik heb mij vaak verwonderd, dat
bataljonscommandanten niet durfden te rapporteeren: „De troep is
dood op." Woon tegenwoordig eens een oefening bij en zie de
menschen na afloop, dan schrikt men haast van die roodopgezette
hoofden. Dat is allemaal de schuld van dien onzaligen looppas, die
ik zou wenschen verboden te zien, of beter tot de allerhoogste
uitzonderingen te beperken. Als men in de werkelijkheid den troep
zoo afbeulde, dan was hij niets waard als 't er op aankwam;
maar losse patronen en vriendschappelijke bajonetten op minstens
50 passen van elkaar doen dat niet uitkomen, hetgeen niet weg
neemt, dat de soldaat wordt uitgeput.
En als dan zoo'n troep om elf uur op zijn vroegst, om half vier
op zijn laatst thuis komt, dan wordt er nog aan gedacht die menschen
's middags aan rekstokken te laten hangen, te laten schermen, of
voorbereidende schietoefeningen te laten houden. Wat kan daar nu
van terecht komen? Wie van de manschappen, van het kader en
van de officieren zal daar met lust bij zijn? Maar gelast op papier
zullen die diensten worden, dat is zoo zeker als tweemaal twee vier.
Te verwonderen valt het, in verband met al het vorenstaande, niet,
dat Batavia door vele infanterie-offieieren wordt geschuwd als de
pest, en Mavors hoopt, dat ze hem maar rustig zullen laten waar hij is.
Het is voor een „provinciaal" daarom wel eens aardig te zien hoe
veel verschil er bestaat in het dienen op Batavia met dat in kleinere
garnizoenen. Waar 't beter is, weet ik niet, maar met een handig
heid het bekende spreekwoord: Hoe dichter bij den Paus hoe slechter
