917
Bovendien de inlander komt u in uw edel streven zelf te gemoet. De
eene kameraad neemt de plaats op de andere die onder de slaaptafel,
welke gelukkig 8 a 9 d.M. boven den grond verheven is. De inlander
roept u zoo als het ware aanmoedigend toe: ik ben voor zedenpreeken
zeer vatbaar, want ik voel kiescher dan het gouvernement, ik slaap liever
alleen op den grond dan met een andermans gedoe op de slaaptafel.
Er zou een andere weg zijn. Gij kondet u richten tot het gouverne
ment om verbetering van den toestand in de kazerne tot bevordering
van de zedelijkheidmaar vlei u niet met hope! "Wat zoudt gij wen-
schen? Ieder eene slaapplaats? Wanneer gij de tegenwoordige overlangs
doormidden deelt, worden ze 0,75 M. breed, daar rolt iedereen zeker af.
Maakt gij ze breeder, dan is meer ruimte noodig, die in onze kazernes
niet aanwezig is. Uw voorstel zou dus kosten het veranderen van (laat
ons zeggen) 1C000 slaaptafels tweemans, in 20000 dito eenmans, en het
verbouwen van alle inlandsche kazernes. Dat is te veel gevorderd tot
bevordering van de zedelijkheid. Spreekt dus slechts met de soldaten
en zegt hoe noodig het is te streven naar een hoog zedelijk peil, en
straft vooral, wie afwijkt van den goeden weg, wie bijtin het spek waar
aan hij gebonden wordt.
O zedenSi Anoe.
De eerste indruk. Sergeant A. van het Nederlandsche leger, een jong
ambitieus soldaat, belust op het opdoen van krijgsmanservaring, heeft
voor eenige jaren het geestdoodende garnizoensleven in patria vaarwel
gezegd, en is vol illusies naar Indië vertrokken.
Hoe aangenaam was die reis met een der nieuwste booten van de
Maatschappij Nederland met haar wel niet ruime maar keurig nette com
fortable i ngerichte hutten, hoe uitstekend die voeding, die hem als pas
sagier 2de klasse te beurt viel. De aankomst te Batavia, de Koningin
van het Oosten, maakt op het ontvankelijk gemoed van den jongen
krijgsman een overweldigenden indruk. Zijn eerste brief naar huis is dan
ook één lange ontboezeming van enthousiasme; uit Soerabaija, waar hij
geplaatst is, zal hij verder schrijven, morgen vangt zijn reis derwaarts
aan
En zijn eerste lijden. 5 a 6 marschdagen afgelegd in een Indische
boemeltrein, overnachten onderweg in passantenhuizen op een houten
brits, daags, ik vermeen 0.60 soldij om in eigen voeding (d. w. z.
inlandsch eten aan een warong voor onzen totok. te voorzien-
Is het wonder, dat A naar lichaam en geest gebroken aan zijn korps
commandant gepresenteerd wordt. Welke gedachten zouden er in zijn
brein omgaan, als die chef hem zijn moreele verplichtingen voorhoudt
en hoe zou zijn tweede brief naar huis luiden? Tarchur.
