DE SCHOOTSTAFEL TOOR HET GEWEER M. 95 EN DE
SPREIDING VAN HET BUNDELVUUR.
Deze tafel, onlangs gearresteerd en in druk verschenen, stelt ons
in staat de ballistische eigenschappen van het nieuwe wapen nauw
keurig te bestudeeren. Bij die studie trekken vooral de gegevens,
die betrekking hebben op de spreiding en dus op de trefkans van
het wapen, de aandacht.
Het zijn dan ook meer speciaal deze cijfers, die wij in dit opstel
wenschen te bespreken.
Eene nauwkeurige beschouwing van de opgegeven hoogtespreidin
gen doet spoedig leiden tot het besluit, dat de hierop betrekking
hebbende opgaven langs empirischen weg bepaald zijn. Onmiddellijk
blijkt dit uit het feit, dat in de tafel een fout voorkomt, die practisch
van geen belang is, maar die dat theoretisch wel is, aangezien de
tafel er door in strijd komt met de wet, dat de hoogtespreidingen
sneller aangroeien dan de drachten.
Op 100 M. is de hoogtespreiding te groot opgegeven.
De tafel geeft hiervoor 13 c.M. aan en op 200, 300, 400 en 500 M.
vinden we 23, 35, 48 en 64 c.M. Deze opgaven zijn blijkbaar met
elkaar in strijd en kunnen onmogelijk alle juist zijn. Neemt men
aan, dat het eerste cijfer juist is, dan zijn de volgende persé foutief
en omgekeerd. Daar nu alle opgaven a, priori evenveel vertrouwen
verdienen, kau men tot geen ander besluit komen, dan dat het eerste
cijfer onjuist is. Trouwens wanneer men de opgegeven spreidingen
grafisch voorstelt en door de aldus geconstrueerde punten een vloeiende
kromme lijn trekt, blijkt duidelijk, dat de ordinaat van het eerste
punt te groot is.
Wanneer we nu de opgave der hoogtespreiding op 100 M. als
foutief of onbetrouwbaar ter zijde stellen, en de overige getallen
beschouwen als door directe meting te zijn verkregen, kunnen wij
met behulp van de interpolatie-formule
