1161 Men zegge nu niet: ja, maar in andere legers draagt de onderofficier ook nog steeds een geweer; men stelle zichzelf alleen de vraag: is het noodig en beter den onderofficier met het geweer te bewapenen Ik houd mij zeer aanbevolen van een eventueelen voorstander van „met geweerbewapening" het waarom te vernemen. Slagpiit. Aan Si Anoe. In antwoord op uwe vraag in het I. M. T. No. 12 kan ik u, wat mijne ondervinding betreft, mededeelen, dat de kogel van ons geweer inderdaad niet fluit, tenzij dat het terrein waarover men schiet als resonator dienst doet. Herhaalde malen viel het mij op, dat, als men b.v. in eene vallei of over een terrein doorsneden met ravijnen enz. vuurde, men dan (doch ook niet eens altijd) de baan van het pro jectiel als het ware in zijn geheel kon hooren, terwijl het voortgebrachte geluid veel geleek op dat van de vuurpijlen met fluitwerk. Eerst meende ik, dat dit fluiten aan een bijzonder merk munitie lag, doch later viel het mij op, dat men het alleen hoorde in bedoeld terrein. Zij, die de schermutselingen bij Tjot Djemeunah en in de Beungga- en Tamsevalleien medemaakten, zullen zich zeker het zonderlinge geraas, dat onze kogels toen veroorzaakten, nog wel herinneren. In de vlakte fluit de kogel echter niet. Ik ben twee maal in den minder prettigen toestand geweest om een salvo van onze eigen troepen te ontvangen beide keeren sloegen plotseling de kogels met hevigen korten slag achter ons in, en daarna hoorden wij den merkwaardigen dubbelen knal van het geweer mod. 95. Van fluiten was geen quaestie, de afstand waarop men ons beschoot was 600 M. Ik hoop, dat ik Si Anoe met deze inlichtingen eenigszins van dienst heb kunnen zijn. Zou iemand mij nu misschien kunnen uitleggen hoe of het komt, dat als men zich op meer dan 200 M. voor de tromp van het geweer mod. 95 bevindt, men dan altijd twee knallen hoort in plaats van één? Degeen, die dit opmerken wil, ga maar eens in den kuil of op de neven- baan gedurende het schijfschieten en lette op het geweer vanéén schutter# F. J. P. S. Kleine tenue. Het was bij eene oefening in gymnastiek en schermen van de 5e compagnie van het 19ie bataljon infanterie. De kapitein was in blauwe attila, witte pantalon, blauwe helmhoed, de le luitenant in het wit met witten helmhoed, de 2e luitenant in het wit met de pet, de onderluitenant geheel in het blauw met blauwen helmhoed,

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1899 | | pagina 641