143 met spoed kan te voorschijn komen; zoo bijv. niet in huizen op palen. Teneinde bij dag zoo min mogelijk gezien te wordeD, dient de veldwacht zich op te stellen achter struiken, hoogten enz. of in droge slooten, laagten, enz. Waar van natuurlijke dekkingsmiddelen geen gebruik gemaakt kan worden, moet de veldwacht haar toevlucht nemen tot kunstmatige. Naar de zijde van den vijand tracht men het ver dedigingsvermogen door het aanbrengen van versperringen eenigs- zins te vergrooten. Vooral in bedekte terreinen zullen de posten niet te ver van de veldwacht en van elkaar geplaatst mogen worden. Waar gedurende eenigen tijd het bivak wordt betrokken, kan het raadzaam zijn, om de posten niet steeds op dezelfde plaats te zetten, ten einde het bekruipen en afmaken der posten te voorkomen. Om den vijand in onwetendheid te laten betreffende de plaats der posten, moeten deze zich zoo gedekt mogelijk opstellen, zonder dat echter het uitzicht belemmerd mag worden. Aangezien bij nacht de veiligheidstroepen zich binnen het min of meer versterkte bivak terugtrekken, komen de posten aan den bivak- rand te staan, terwijl de wachten dan op geringen afstand achter de postenketen hun standplaats vinden. Aangezien de vijand dikwerf zal trachten kruipend en schuivend^ te naderen, om van nabij zijn aanval te kunnen beginnen, moeten de posten op elk geluid aebtgeven en steeds met geladen geweer op post staan. Van het flikkeren of heen en weder bewegen van lichten of flambouwen, het aanleggen van vuren op toppen of hellingen, het opstijgen van rookwolken, het bij herhaling klinken van vogelge luiden, het blaffen van honden, enz. moet aan den wachtcommandant kennis gegeven worden. Met inlanders, die de postenketen naderen, dient men steeds voor zichtig te zijn, ook al geven zij hunne vredelievende gezindheid te kennen door het zwaaien met witte vlaggen of boomtakken. In den regel mogen zij niet de postenketen doorgaan, dan na hunne wapens afgelegd te hebben, waarbij men er op moet rekenen, dat zij dikwerf verborgen wapens bij zich dragen. Waar hoofden tot het bivak toegelaten worden, dient het gevolg aan de postenketen aangehouden te worden.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1900 | | pagina 161