221 opgenomen, om van daaruit wederom aan de circulatie deel te nemen. Daarmede in strijd zijn de bestaande bepalingen omtrent de keuze, welke in sommige gevallen aan mindere militairen gelaten wordt, wat betrefc het korps waarbij zij zich wenschen te reëngageeren. Mijns inziens is deze vrijheid echter voor zeer groote beperking vatbaar, zonder dat daardoor belangrijke individueele belangen zullen worden geschaad of d9 lust tot doordienen noemenswaard zal afne- nemen. Yoor enkele bepaald ongezonde garnizoenen zou kunnen worden bepaald, dat na een zekeren tijd ook de gezonden recht op overplaat sing kunnen doen gelden. In gunstige omstandigheden kunnen deze bij de reservebatons. een plaats vinden, anders zullen zij direct bij de v9ldbatons. moeten worden ingedeeld, waar altijd plaats zal zjjn voor enkele individuen. Lichamelijk geschikte individuen zouden bij reëngagement steeds moeten kunnen overgaan van de garnizoensinfan- terie naar de veldinfanterie, terwijl inl. in dat geval ook hun wensch te kennen zouden mogen geven om bij gelegenheid voor plaatsing bij de garnizoensinfanterie in aanmerking te komen, ook al zijn zij geschikt voor den velddienst. Verplaatsing van bataljons of compagnieën, van een bergklimaat naar een strandklimaat ("bij voorkeur binnen de grenzen van een gewest) of van de buitenbezittingen naar Java en omgekeerd, zou mede een maatregel moeten zijn ter beperking van de onbillijkheid, dat gezonde individuen tegen hun zin langer in een bepaald garnizoen zouden moeten blijven dan ziekelijke personen. Door ook de veldbat°ns. der buitenbezittingen in aanmerking te doen komen voor aanvullingsbat0113, van een troepenmacht te velde zou mede een gezonde circulatie worden bevorderd. Hiertegen kan geen bezwaar bestaan daar de voor aanvulling gebruikte compagnieën direct door andere uit de reserve worden vervangen. Wordt door dergelijke maatregelen zooveel doenlijk gezorgd, dat garnizoensverwiaseling ook voor de gezonde individuen bij de veldinfanterie niet tot de zeldzaam heden behoort, dan geloof ik, dat veilig gebroken kan worden met het stelsel van persoonlijke keuze bij reëngagement. De onkosten van beide regelingen zullen wel tegen elkander opwegen. Men denke aan de snoepreisjes, die thans zoo veelvuldig voorkomen en die handen met geld kosten, terwijl bovendien de betrokken persoon zonder nood zaak nog geruimen tijd aan den dienst onttrokken is.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1900 | | pagina 241