341
„een Ruesisch-Duitsch verbond" vreesde. Het duurde echter niet
lang of de houding van den Czar werd duidelijk Rusland bleef ge
trouw aan zijn oorpronkelijk politiek programma, hetwelk bevatte
het ongeschonden blijven van het Hemelsche Rijk. Bij het optreden
van Duitschland vroeg de Chineesche regeering de bescherming en
de hulp van Rusland; de Russische regeering zond eenige raadge
vingen tot een meer bezadigd optreden naar Berlijn, doch Wilhelm
II wijzigde zijne plannen er niet om. Daarop kreeg de Siberieche
vloot, sedert lang versterkt met schepen, welke tot het Oostzee-
eskader behoorden, van de Russische regeering order om Port
Arthur te bezetten, waar admiraal Reocmov den 18den December
1897 binnenstoomde.
Die sterke vesting, welke de golf van Petchili en den toegang ter
zee naar Peking beheerscht, is uitstekend voor de verdediging daarvan
gelegen; de vestiging van Rusland te Port Arthur was klaarblijkelijk
een bewijs, dat dit rijk nimmer zou gedoogen, dat bij eenig conflict
met China, de hoofdstad door Duitschland zou worden bedreigd
om zoodoende het Chineesche rijk een beslissenden slag toe te
brengen.
Ter beoordeeling van de sterkte van Ruslands militaire krachten
op dat tijdstip in het Oosten aanwezig, diene de volgende opgave.
Op het einde van 1897 bestond de Siberische vloot in de Chineesche
wateren uit:
1 kruiser 2e rang, 4 kanonneerbooten, 2 kleine kruisers, 11 tor
pedobooten en eenige transportschepen
hieraan werden toegevoegd:
5 kruisers Is klasse; 1 kruiser 2e klasse en 2 kanonneerbooten,
allen behoorende tot het Oostzee-eskader. Yerder waren op weg naar
Oost-Azië:
2 kruisers 1° klasse en 1 kruiser 2e klasse, zoodat zich in het begin
van 1898 te Port Arthur moesten bevinden7 groote kruisers, 8 krui
sers 2e klasse en een aanmerkelijk aantal torpedobooten en kanon
neerbooten.
Nemen wij nu nog in aanmerking, dat de Russische troepen in
Oost-Siberië gelegerd toen op dat tijdstip bestonden uit:
38 eskadrons cavalerie, 37 bataljons infanterie, 17 bataljons