383
Resumeerende is hij de prijswiuner, die den afstand in den kort-
sten tijd heeft afgelegd, onder voorwaarde, dat hij na den proefrit te
hebben medegereden en alle contrólekaartjes te hebben overgelegd,
door de jury geacht wordt in het bezit te zijn van een in voldoende
conditie verkeerend, gezond en rad paard. Mits de conditie, enz.
voldoende zij, moet de gemaakte tijd hoofdzaak blijveD.
Bij het uitschrijven van een afstandsrit is voorts van belang het
uur van afrit. De grensuren, waartusscheu afgereden moet worden,
neme men zoo ruim mogelijk, opdat aan het verlangen van alle
deelnemers worde voldaan, m.a.w. dat men naar verkiezing bij nacht
of bij dag kan rijden. Tegen het samen rijden van twee of meer
deelnemers bestaan geen bezwaren; daar dit zoowel voor-als nadeelen
oplevert.
Als voordeel noem ik, dat paarden te zamen gemakkelijker en op
gewekter loopen dan alleen, terwijl de ruiters voorzeker aangenamer
den tijd door komen; de nadeelen, die er tegenover staan, zijn: on
willekeurige onattentie bij het rijden, waardoor zeer gemakkelijk de
snelheid en de indeeling van het tempo verloren gaat en men niet
voldoende op zijn paard let, evenmin als op het beste gedeelte van
den weg.
De oorzaak hiervan zoeke men niet ver; de mensch is gaarne
bereid een boom op te zetten, vooral als men gedurende den nacht
een weg zonder einde moet afleggeu En toch, is ergens attentie bij
noodig, zoo is zulks voorzeker het geval bij het rijden van afstands-
ritten, want hoe licht overneemt men niet een paard, gedreven door
de zucht om als winner uit den strijd te treden; door een enkelen
steen of een enkel gat rijdt men somtijds een paard kreupel, door
onvoldoende aandacht op zijn paard wordt het gemakkelijk over het
water gereden. Kwispelen met den staart is een teeken van groote
vermoeidheid; het niet meer dragen van den staart een bewijs, dat
het paard „over zijn water" is.
Ten slotte nog: hoe zelden zal het voorkomen, dat twee personen,
welke samen rijden, bereden zijn met paarden van gelijke kracht,
gangen en temperament.
Het in stap naast de paarden loopen, verlicht ze zeer en maakt
de ruiters los en frisch; daarom worde zulke steeds toegestaan.
