400
Het Chineesch-Fransche verdrag van 5 April 1898.
Bij het Chineesch-Birmaansch verdrag verwierf Engeland zooda
nige voordeelen, dat de handelsbelangen van Tonkin er ernstig door
werden bedreigd. Niet alleen werden daarbij de steden Semao, Kor-
seen en Chunning-fou, in Yunnan gelegen, voor den Engelschen
handel geopend, maar gaf China dergelijk gunstige concessiën tot
verbetering der verkeerswegen, dat de handel tusschen Birma en Zuid-
China in tijd van drie jaar aanmerkelijk werd uitgebreid.
Het was dus zaak voor de Fransche regeering die inmenging
van Engeland op economisch gebied in Yunnan zooveel mogelijk
tegen te gaan. Het optreden van Duitschland te Kiao-tcheou, als
mede de verwikkelingen tusschen de mogendheden in die dagen,
begunstigden de uitvoering der plannen van Minister Hanotaux betref
fende de ontwikkeling van den handel in Indo-China. Den 13den Maart
1898 vroeg de Fransche regeering, als compensatie van de gunsten
door andere staten verworven, de volgende concessiën, welk verzoek
den 5den April d.a.v. door de Chineesche regeering werd ingewilligd
1°. Formeele verklaring van China, dat het aan geen enkele
mogendheid zou afstaan de aangrenzende provinciën Yunnan,
Kouang Si en Kouang Toung, 1) alsmede het belangrijke eiland
HaïoaD.
2°. Afstand in pacht, onder dezelfde voorwaarden als waaronder
Duitschland Kiao-tcheou had gekregen, van de baai van Kouang-
tcheou, op de Oostkust van het schiereiland Leï-teheou, nabij
Haïnan.
3°. Toekenning aan Frankrijk van het recht om een spoorweg
aan te leggen van Lao-Kaï naar de stad Yun-nan-fou onder
dezelfde voorwaarden van dien door Mandsjoerije en met
bevoorrechte concessiën van mijnexploitatie in Yunnan.
4°. Belofte van China om tot Directeur-Generaal der Posterijen
steeds een Franschman te benoemen.
De eerste genoemde bepaling had tengevolge, dat Frankrijk dus
een overwegenden invloed kreeg in het Si-Kiang gebied en op het
1) Engeland verzette zich er tegen, dat de Fransche invloedssfeer zicli ook zou uit
strekken over Koei Tcheou, onder voorwendsel, dat dit geen aangrenzende provincie van
Tonkin was.
