MILITAIRE POSTDUIVEN.
Het Ind. Mil. Tijdschr. N°. 8 van 1899 bevat onder dit opschrift een
artikeltje, waarin door „Mineur", de aandacht wordt gevestigd op
het gebruik, dat men tijdens de manoeuvres nabij de vesting Nowo-
Giorgiewsk heeft gemaakt van postduiven, die door de soldaten in
mandjes meegevoerd, op afstanden van 2632 K.M. tot het overbrengen
van berichten benut werden.
De schrijver stelt in verband hiermee de vraag, of de postduiven
in Indië niet op dezelfde wijze aangewend zouden kunnen wor
den om berichten over te brengen, indien eens een Europeesche
vijand daar geland was en de Indische cavalerie, door hare geringe
sterkte niet in staat zou zijn die taak naar behooren te verrichten.
Zouden er geen redenen bestaan, zoo zegt hij verder, om den na
zeer onvoldoende proeven opgeheven militairen postduivendienst, we
der in 't leven te roepen.
Aangezien „Mineur" hiermee het onderwerp„militaire postduiven
in Indië op nieuw aan de orde brengt en ik met hem volkomen over
tuigd ben van de onschatbare diensten, die de luchtpost daar zal kun
nen bewijzen, niet alléén vóór en na de landing van een Eur. aan
valler, maar vooral ook bij groote en kleine expedities, zoo wenschte
ik hem gaarne te steunen in zijn streven om de militaire postduiven-
stations weder op te richten.
Uit den aard mijner betrekking, als Directeur der Rijkspostduiven-
stations, tnaar bovendien als amateur op postduivengebied, heb ik
destijds in de jaargangen 1888 en 1893 van dit tijdschrift met belang
stelling de artikelen gelezen betreffende de in Indië genomen proeven,
alhoewel ik mij toen niet heb kunnen vereenigen met de wijze van
proefneming, omdat men mijns inziens met deze op vreemden bodem
overgeplaatste postduiven, eene geheel verkeerde methode gevolgd
heeft. Het doel van dit schrijven nu is, om de oorzaken te bespreken
