91
Voor zoover uit de tijdschriftartikelen, die over dit geschut
handelen (zie o. a. Revue de l'armée beige. Janvier-Février 1900)
te oordeelen valt, kunnen wij niet anders dan verklaren, dat het
ons voorkomt, dat de Belgische veldartillerie in dit weinig gecom
pliceerde materieel, indien ook de materialen van la hoedanigheid
zijn, een gelukkige greep gedaan heeft, hoewel het gewicht van het
geheel uitgeruste stuk betrekkelijk hoog is. Ofschoon tot dusverre
de Belgische veldartillerie steeds raden van groote middellijn gebruikt
heeft (ongeveer 1.5 M.), zoo heeft men bij dit nieuwe materieel
tevens raden van kleiner middellijn (1.3) beproefd. In tabel A. zijn
de gegevens van beide soorten van materieel opgenomen. Met be
langstelling zien wij de eindbeslissing tegemoet.
Op grond van vorenstaande beschouwingen zal als vaststaande wor
den aangenomen, dat de invoering van snelvuurgeschut bij de artil
lerie van het Nederlandsch-Indische leger, zoowel bij de veld- als bij
de bergbatterijen algemeen als zeer wenschelijk, ja noodzakeljjk be
schouwd wordt.
De vraag, die wij wenschen te beantwoorden, is in de eerste plaats
of het mogelijk en wenschelijk is het bestaande materieel der veld
en bergbatterijen te wijzigen tot snelvuurgeschut en voorts, indien de
beantwoording ontkennend luidt, welke eischen aan het nieuw in te
voeren materieel gesteld moeten worden.
Ten einde een overzicht over de bestaande typen van snelvuur-
veld- en snelvuur-berggeschut gemakkelijk te maken, zijn in de tabel
len A. en B. verschillende gegevens, op dat geschut betrekking heb
bende, verzameld. Aan de hand van die gegevens zullen wij het
eerst bespreken:
Het Veldgeschut.
Op de eerste bladzijde van tabel A. zijn de verschillende gegevens
opgenomen van de theoretische ontwerpen der verschillende toonaan
gevende schrijvers over het veldgeschutvraagstuk, terwijl hierbij ook
gevoegd zijn de opgaven, welke betrekking hebben op de door de
firma Krupp genomen uitgebreide proeven met snelvuurgeschut be
stemd voor de veldartillerie.
