104 Ook zijn bij de Boeren in gebruik Haxim-Nordenfelt bergkanonnen van 42 m.M. kaliber, doch omtrent dezen vuurmond vernemen wij alleen, dat de moreele indruk op den aanstormenden aanvaller zeer groot is. Yan het berggeschut mogen verder op oorlogsondervinding bogen a. het Spaansche bergkanoD, systeem Krupp, op Cuba tegenover de Amerikanen gebruikt; b. het bergbanon Maxim-Nor denfeit van 75 m M. kaliber door de Egyptische troepen in den veldtocht in Soedan in 1898 gebezigd; c. het kanon vau dezelfde firma van 42 m.M. kaliber door de Italianen meegenomen bij hun optreden tegen de Abessiniërs in 1896. De vechtwijze der Amerikanen was van dien aard, dat het sub a genoemde kanon geen gelegenheid had te toonen, wat zijn waarde was in het gevecht. De geschiedenis der verschillende gevechten levert slechts één nieuw gezichtspunt op. De stelling toch „een stuk is geen stuk," die zoolang voor artillerie te velde gegolden heeft, is door de snellere vuurwijze van het nieuwe geschut met meer van kracht. Bij verscheiden gelegenheden bleek één vuurmond voldoende om de aanvallende troepen zoodanig met vuur te over stelpen, dat de aanval, zooal niet verijdeld, dan toch belangrijk vertraagd werd. Meer ondervinding deden de Egyptische troepen op met hun berg geschut, daar zij zoowel op den 8°te" April bij Atbara als op den 2den September 1898 bij Omdurman van dit geschut een ruim ge bruik maakten. In het eerste gevecht kwamen twee en in het laatste vier batterijen, elk van zes stukken, in werking. Hoewel het ge schut over het algemeen goed voldaan heeft, blijkt toch uit de ver schillende rapporten, dat verbeteringen moeten worden aangebracht. Deze verbeteringen richten zich op beperking van den terugloop, die nog te groot bleek en op voorkoming van het euvel, dat het stuk bij het vuren achterover slaat hetgeen nogal dikwerf schijnt plaats gehad te hebben. Werd het stuk met remtouwen geremd, dan was de terugloop reeds veel geringer, doch dan maakte het zijsprongen, die evenwel volgens de rapporten, niet hinderlijk werkten op de vuursnelheid. Deze was volgens de opgave van een Engelsch officier 12 schoten per minuut in de batterij.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1900 | | pagina 128