133
Ladysmith zoo krachtig mogelijk te doen en mag het niet juist ge
zien heeten, dat Clery achtereenvolgens twee detachementen vooruit
schoof en daardoor den Boeren de gelegenheid bood, die afdeelingen
een gelijk lot te doen ondergaan als de makkers in Ladysmith.
Waarschijnlijk heeft generaal Clery niet vermoed, dat afdeelingen
der federalen zich tot op zulke groote afstanden van hunne hoofdmacht
zouden wagen. De groote beweeglijkheid der Boeren maakte het
hun echter mogelijk dit te ondernemen, zonder daarmede te veel op
spel te zetten.
De generaal Clery, die zooals we reeds aanteekenden, slechts over
3 veldbatterijen beschikte, en slechts zeer weinig cavalerie en bereden
infanterie te zijner beschikking had, troepensoorten welke onmisbaar
waren tegen een vijand, wiens bewegingen zich door zulk eene hooge
mate van snelheid kenmerkten, begreep terecht, dat een opmarech
naar het Noorden geen succes kon hebben zoolang hij nog niet be
hoorlijk voorzien was van genoemde wapensoorten.
Hij wist echter, dat de gansche Britsche natie met ongeduld de
tijding van Ladysmith's ontzet verbeidde en wellicht moeten we
daarin den prikkel zien tot het ontijdig vooruitschuiven van de afdee
lingen Hildyard en Barton, welke detachementen zeer waarschijnlijk
tot taak hadden de kunstwerken over de Boschjesmans- en de
Mooirivier te beschermen om aldus te voorkomen, dat het gros op
zijn marsch belangrijke vertraging zoude ondervinden. Met welk
gevolg deze maatregelen werden beloond, vermeldden wij reeds.
De bevelhebber van het legerkorps, generaal Buller, oordeelde het
noodig zich in persoon van den staud van zaken in Natal te over
tuigen, zeker weinig gerustgesteld door de berichten van dat gedeelte
van het oorlogsterrein. Het lag in zijne bedoeling, zelf eenige rege
lingen te treffen, zooals bij dat uitdrukte, „de bewegingen der troepen
te coördineeren", om daarna weder aan Clery de leiding der zaken
toe te vertrouwen. Hij debarkeerde den 2.r>en te Durban.
Mocht het voortrukken der Boeren naar het Zuiden het vermoeden
hebben opgewekt, dat zij voornemens waren de Britsche basis zelf aan
te tasten, de achtereenvolgens te Durban ontscheepte versterkingen
maakten de uitvoering van dat plan onuitvoerbaar, dwongen Joubert
integendeel tot het concentreeren van zijn troepen achter de Toegela.
