151
Mij dunkt dat het voorschrift toch veel geringer eischen stelt door
op 200, 400 en 500 M. op den ringschjjf te doen schieten en voor
overgang te eischen, zóó en zooveel punten, binnen kring zóó en zóó
veel. Dan heeft men tenminste altijd een schijf van 1.50 M. hoog
en breed.
Mijne meenig is dat schutters, die zeker zijn hun tegenstander
boven de 300 M. te treffen, tot de hooge uitzonderingen behooren
vooral in een gevecht.
Als Slagpin, voor zich zelf, eene definitie van een concoursschutter
had gegeven, dan geloof ik niet dat de laatste twee alinea's van
No. 1 van het I. M. T. blz. 17 hadden vol gemaakt.
Ik, voor mij, stel mij een concoursschutter altijd voor als iemand,
die zich steeds oefent in het schieten met buks, pistool, revolver of
geweer, op prachtige terreinen of in idem zalen; zijn wapen nooit zelf
draagt; heelemaal niet daarmede marcheert, bivouakeert, of wat ook,
steeds concoursen najaagt uic liefhebberij, en last not least, zich met
eenige vrienden in een rijtuig naar de plaats van den wedstrijd
laat brengen.
Ergo! Concoursschutters en (soldaten) scherpschutters of goede
schutters hebben alleen het schieten met elkaar gemeen, maar meer
ook niet.
Felix.
