20
ander in Oostelijke richting. De eerste afdeeling, die zich met de
tweede wilde vereenigen, werd aangevallen door den woesten Kaffer
koning Moselekatse, doch wist zich, hoewel slechts 38 man in getal,
den twintigmaal sterkeren vijand van het lijf te houden, en slaagde
er in, onder begunstiging van mist en rook en gesteund door den
vorst Marocco, de Drakensbergen te bereiken, waar zij zich met
hunne lotgenooten konden vereenigen.
Onder leiding van Piet Relief, Pieter Maritz en Uys trokken zij
het land in van koning Dingaan, die beloofd had hun eene land
streek af te staan. Hier viel Piet Retief met 70 spitsbroeders als
slachtoffer van Dingaan's verraad; 600 weerlooze grijsaards, vrouwen
en kinderen deelden dat lot. Om de maat vol te meten, landde eene
Engelsche afdeeling onder kapitein Jarris met het doel do Boeren
te ontwapenen. De Boeren, het nuttelooze van den strijd inziende,
verborgen de wapens, en Jarris, die meer mensch dan militair toonde
te zijn, vergenoegde zich met een vluchtig onderzoek en keerde
onverrichterzake naar de Kaap terug. Nu hadden de Boeren de
handen weder vrij om Dingaan voor zijn snood verraad te bestraffen.
Onder aanvoering van Uys en Potgieter trokken 200 hunner tegen
dien vorst op maar werden geslagen. Dingaan, daarmede niet
tevreden, tastte de Boeren in hun kamp, nabij het later Estcourt,
aan om hen geheel te vernietigen. Maar thans was 't lot den
zwervers gunstig. Dingaan moest aftrekken en nadat de Boeren
versterkt waren geworden door 400 makkers onder Pretorius uit Natal
en de Kaapkolonie, werd Dingaan nogmaals aangegrepen met het
resultaat, dat zijne macht totaal verslagen werd. Den dag, waarop
die schoone overwinning werd bevochten, 16 December 1838, her
denken de Boeren nog steeds geestdriftig en de beteekenis van dien
datum is nog grooter geworden nu in den huidigen oorlog op dien
zelfden datum eene gevoelige nederlaag werd toegebracht aan de
Engelsche troepeD. Nauwelijks was na eene aaneenschakeling van
rampspoeden een zonnestraaltje op het pad der Boeren gevallen en
hoopten zij de vruchten van hun moedig streven te mogen plukken,
of de Engelschen daagden weer op, dwongen hen het pas gebouwde
dorp Pieter Maritzburg te ontruimen en het door zooveel strijd ver
kregen terrein in Natal te verlaten. Natal werd geannexeerd 1843
