420
in Zuidoostelijke richting uitstrekte. Het terrein was dank zijn
sterk geaccidenteerd karakter den Boeren vrij wat gunstiger dan dat
waarop zij den 7en slag hadden geleverd. Bovendien werden nu niet
zij, doch de Engelschen verrast. Het schijnt toch, dat Roberts niet op
ernstigen tegenstand bedacht was en hij in de meening verkeerde, dat
of de vijand naar het Noorden was uitgeweken, óf de federalen, die
nabij Abrahamskraal waren gesignaleerd, te weinig in aantal waren
om anders dan aan waarneming te denken.
Broadwood, die de middelste divisie voorging, stuitte, zooals we
reeds opmerkten, omstreeks 10 uur in den ochtend op eene afdeeling
Boeren, die achter eene rij kopjes vóór de stelling den opmarsch
hadden bespied. Nagenoeg gelijktijdig kwam ook de cavalerie der
Noordelijkste divisie in actie met een commando, dat nabij Abrahams-
kraal lag. Porter trachtte ondanks den tegenstand door te dringen,
doch verzocht tevens French versterking. Deze deed onverwijld de
divisie Kelly Kenny eene frontverandering naar het Zuid-Oosten
uitvoeren om tegen het centrum van den rechtervleugel der Boeren-
stelling op te rukken. Drie uren achtereen marcheerde de infanterie
divisie in een zeer versneld tempo en bereikte omstreeks één uur haar
object. Toen begon de aanval, die door het Walesregiment werd
geleid. Aanvankelijk gelukte het, dank zij het golvend terrein,
om de stelling zonder noemenswaardige verliezen te naderen, doch
toen dit de gedekte nadering niet meer toeliet, maakte een levendig
geweervuur een verder oprukken onmogelijk. Een batterij, die nu,
't was inmiddels 2 uur geworden, het centrum der stelling uit het
Zuiden onder vuur nam om de 6® divisie wat lucht te geven, werd
door een Yiokers Maxim een oogenblik tot zwijgen gebracht en moest
ondersteund worden door eene rijdende batterij, welke zich Noord
waarts van het aanvalspunt opstelde, daarna door een veldbatterij,
welke tegenover het centrum in battery kwam.
Tevergeefs trachtte Broadwood, als bij Osfontein, den linkervleugel
te omtrekken; hij moest het bij de poging laten, omdat de Boeren
van achter de rotsen hunner uitgestrekte stelling de flankbeweging
met hunne Mausers onuitvoerbaar maakten. Evenals de cavalerie
moest ook de artillerie het ontgelden; tal van bedieningsmanschappen
werden weggemaaid, vele paarden neergelegd.
