11
ting. Een staatsambtenaar taxeerde de publieke vrouwen, die dus
voor een vastgesteld tarief (8-31 ets) zich beschikbaar moesten stellen.
In de staats-dicterions (zoo heetten de inrichtingen) waren slavinnen.
De vrije dicterions waren veel weelderiger ingericht en het tarief
was daar veel hooger en wel tot f 8,72, een voor dien tijd zeer hooge
som. De Btaats-dicterions stonden onder staatstoezicht. Aan ieder
dicterion was een apotheek verbonden. Bij Eubulides vindt men dan
ook: „Bij deze mooie meisjes kunt gij voor enkele zilverstukjes ge
noegen koopen en zulks zonder het minste gevaar."
Ook toen dus was reeds de geheime prostitutie gevaarlijk. Ieder
dicterion was kenbaar aan een uithangbord, waarop een groote roode
priapus (een mannelijk lid) was geteekend.
In Frankrijk vindt men de buitengewoon groote huisnummers.
„Aangezien" zeide Solon „de prostitutie het huwelijk veracht, geen
wettig doel op 't oog heeft, doch alleen bevrediging der hartstochten,
heeft zij geen recht op eventueel te baren kinderen. Deze kinderen
zijn bastaards, kunnen den titel van burger niet voeren en hebben
niet het recht tot het volk of voor de gerechtshoven te spreken".
(Themistocles evenwel, de held van Marathon, was geboren uit een
prostituée van een Atheensch dicterion). Een prostituée mocht
geen openbaren tempel binnen gaaD. Zij, die in den tempel kwamen,
mochten beleedigd en mishandeld worden. De vrije courtisanen waren
verplicht een bizondere kleeding te dragen, die hen duidelijk moest
doen onderscheiden van fatsoenlijke vrouwen.
Hunne haren moesten geel geverfd zijn. Tout comme chez nous
veranderden zij hun uiterlijk met blanketsel, rouge en noir om jeugd
na te bootsen. De ouden vulden de rimpels hunner huid met visch-
lijm. De chique hetairen lieten zich het gelaat door kunstenaars
beschilderen. Oude lichtekooien maakten er een beroep van jonge
meisjes af te richten en vooral in Corinthe was de groote leerschool
voor prostituées. Daar offerde de geheele vrouwelijke bevolking aan
Venus en hun kunst om vreemde koopvaarders uit te kleeden is
spreekwoordelijk geworden. Non cuivis homini, contingit adire Co-
rinthum. Niet een ieder kan zich veroorlooven naar Corinthe te
gaan zeide Horatius. Overspel werd bij de Grieken zeer zwaar
gestraft. Werd een gehuwde vrouw op overspel betrapt dan werden
